گزارش‌های جدید ادعا می‌کنند که مادربردهای نسل بعدی اینتل مجهز به تراشه Z490 و پردازنده‌های نسل دهمی کامت لیک اس (Comet Lake-S) تا ماه آوریل ۲۰۲۰ برای عرضه به بازار آماده خواهند شد. گزارش اخیر توسط HKPEC منتشر شد که ادعای ارتباط با فعالان صنعت را دارد و به‌روزرسانی قابل‌توجهی را با تراشه‌های جدید پیش‌بینی می‌کند.

تراشه‌ Z490 عضوی از خانواده‌ی موسوم به سری 400 اینتل محسوب می‌شود که از طراحی حرفه‌ای بورد بهره‌مند خواهد بود. تراشه‌های دیگر همچون W480 در دسته‌ی ورک‌استیشن و B460 برای دسته‌ی تجاری و H410 برای دسته‌ی پایین‌رده هم به‌صورت هم‌زمان ارائه خواهند شد. اخبار پیرامون تراشه Z490 می‌گویند که این محصول، رونمایی اصلی شرکت خواهد بود که همراه‌با پردازنده‌های نسل دهمی اینتل موسوم به کامت لیک اس معرفی خواهد شد. چند روز پیش، بوردهای محدودی در خانواده‌ی Z490 از شرکای تجاری متعدد اینتل فاش شد که می‌تواند تأییدی بر اخبار کنونی باشد.

برخی از قابلیت‌های پلتفرمی خانواده‌ی پردازنده‌های نسل دهمی کامت لیک اس شامل موارد زیر می‌شود:

• پشتیبانی از حداکثر ۱۰ هسته‌ی پردازشی که موجب کارایی و قدرت بهینه می‌شود
• حداکثر ۳۰ پورت ورودی/خروجی PCH-H High-Speed
• حداکثر ۴۰ خط PCIe 3.0 (شامل ۱۶ خط CPU و حداکثر ۲۴ خط PCH)
• قابلیت‌های تصویری و رسانه‌ای برای پشتیبانی از محتوای حرفه‌ای 4K
• پشتیبانی داخلی و همچنین خارجی از امکانات وایرلس Wi-Fi/BT CNVi
• پشتیبانی از Intel Wi-Fi 6 یا +Gig
• اورکلاک بهینه‌ی هسته و حافظه
• پشتیبانی یکپارچه از USB 3.2 Gen 2x1 یا 10Gb/s
• فناوری Intel Rapid Storage
• پردازش سیگنال دیجیتال (DSP) صوتی قابل برنامه‌ریزی چهار هسته‌ای (Open FW SDK)
• پشتیبانی از استندبای مدرن C10 و S10ix

پردازنده‌های نسل دهمی کامت لیک اس در ابتدا با ۹ SKU عرضه می‌شوند و تعداد آن‌ها در آینده افزایش می‌یابد. SKUهای گوناگون در دسته‌های Xeon W, Core i9, Core i7, Core i5, Core i3, Pentium و Celeron عرضه خواهند شد.  اینتل برای خانواده‌ی کامت لیک، دو الگوی تراشه‌ی گوناگون در نظر دارد. انواع هشت و ۱۰ هسته‌ای براساس طراحی ویفر Comet Lake-S 10+2 تولید می‌شوند، درحالیکه برای سایر انواع از ویفر Comet Lake-S 6+2 استفاده خواهد شد.

خانواده‌ی پردازنده‌های نسل دهمی دسکتاپ کامت لیک

امروز می‌دانیم که اینتل با بوردهای سری 400 طراحی سوکت جدیدی را در نظر دارد که آن هم در سال آینده معرفی خواهد شد. با اینکه سوکت LGA 1200 ابعادی برابر با LGA 1151 دارد، (۳۷/۵*۳۷/۵ میلی‌متر)، ترتیب سوکت‌ها (Socket Keying) تغییر خواهد کرد و درنتیجه کامت لیک از لحاظ الکتریکی و مکانیکی با مادربردهای کافی لیک سازگار نخواهد بود. درحال حاضر اطلاعات زیر را درباره‌ی پکیج و سوکت LGA 1200 برای کامت لیک در دست داریم:

• کامت لیک در پکیجی با تعداد پین بیشتر عرضه خواهد شد
• LGA کامت لیک با نمونه‌های قبلی سازگاری ندارد
• هیچ تغییری در ابعاد ILM یا بخش کنترل دما رخ نخواهد داد
• LGA کامت لیک بهبود سیستم ارائه‌ی برق و قابلیت‌های آتی ورودی/خروجی را به‌همراه دارد
• جهت‌گیری Pin 1 شبیه به نمونه‌های قبلی باقی می‌ماند، اما ترتیب سوکت‌ها تغییر می‌کند

اخبار منتشرشده پیرامون طراحی سوکت جدید نشان می‌دهد که سیستم‌های خنک‌کننده‌ی کنونی با LGA 1200 سازگار خواهند بود پس یکی از نگرانی‌های سخت‌افزاری کاربران کاسته می‌شود. خانواده‌ی کامت لیک اس همچنان از حافظه‌ی DDR4-2666 UDIMM پشتیبانی می‌کند و در هر کانال، حداکثر تا ۳۲ ماژول رم (DIMM) پشتیبانی خواهد شد.

اینتل تصمیم دارد تا از تراشه‌های متعددی در خانواده‌ی 400 پشتیبانی کند. سری Z490 قطعا با هدف SKU سری K ارائه می‌شود که در بالا به آن اشاره شد. به‌علاوه W480 را خواهیم داشت که برای دسته‌ی ورک‌استیشن عرضه می‌شود. سری دیگر، Q470 است که در دسته‌ی سازمانی با Intel vPro هماهنگ خواهد بود و  Value) H410) نیز عضو همین خانواده است. تراشه‌های مذکور، هدف‌گیری دسته‌های متعدد کاربران را در سطوح سازمانی یا پایین‌رده ممکن می‌کند. شایان ذکر است H410 از لحاظ پین سوکت با W480 و Q470 سازگاری ندارد که نشان‌دهنده‌ی تلاش برای طراحی هرچه ارزان‌تر در دسته‌ی پردازنده‌های پایین‌رده است.

خانواده‌ی تراشه‌های سری 400 اینتل

تراشه W480 از لحاظ قابلیت‌، باقابلیت‌ترین محصول سه تراشه بالا محسوب می‌شود. Z490 برای کاربران حرفه‌ای و گیمرها جذاب خواهد بود و W480 نیز در دسته‌ی عمومی جای می‌گیرد. تراشه W480 قابلیت ارائه‌ی ۴۸ خط ورودی/خروجی را دارد و همچنین ۴۰ خط PCIe Gen 3.0 را نیز ارائه می‌کند. پردازنده‌ی مورد استفاده با این تراشه، ۱۶ خط را به خود اختصاص می‌دهد و حداکثر ۲۴ خط PCIe 3.0 نیز ارائه می‌شود.

تراشه W480 تا هشت پورت SATA III را پشتیبانی می‌کند. به‌علاوه پشتیبانی از هشت پورت USB 3.2 Gen 2 یا ۱۰ پورت USB 3.2 Gen 1 یا ۱۴ پورت USB 3.2 Gen و Intel RST را نیز به فهرست قابلیت‌ها اضافه کنید. هیچ‌کدام از تراشه‌های دسته‌ی معمولی قابلیت اورکلاک را به کاربر ارائه نمی‌کنند و این قابلیت، مخصوص Z490 خواهد بود. البته اطلاعات دقیق پیرامون قابلیت‌های اورکلاک بعدا از سوی خود اینتل ارائه می‌شود. قطعا در نمایشگاه پیش روی CES ۲۰۲۰ اطلاعات تکمیلی بیشتری پیرامون مادربردهای Z490 و پردازنده‌های کامت لیک اس منتشر خواهد شد.

کریس لانگ از شهر رینو در نوادا، سه ماه پس از پیوند مغز استخوان متوجه شد که DNA موجود در خونش تغییر کرده و همه‌ی آن با DNA فرد اهداکننده جایگزین شده است. فرد اهداکننده یک مرد آلمانی بود و تنها چند پیام بین آن‌ها رد و بدل شده بود. یکی از همکاران لانگ در دفتر کلانتری او را تشویق کرد که خون خود را مورد آزمایش قرار دهد. او می‌دانست که احتمال اتفاق افتادن چنین چیزی وجود دارد. می‌توان گفت هدف از این روش همین است: خون ضعیف با خون سالم جایگزین شود و با این کار DNA نیز جایگزین می‌شود.

چهار سال پس از این عمل زندگی‌بخش، تنها خون آقای لانگ نبود که تحت‌تأثیر قرار گرفته بود. نمونه‌های جمع‌آوری شده از روی لب‌ها و گونه‌های او نیز حاوی هر دو DNA بود (DNA خود او و DNA فرد اهداکننده). عجیب‌تر اینکه، DNA موجود در اسپرم او نیز به فرد اهداکننده تعلق داشت. او می‌گوید:

برای من بسیار باورنکردنی بود که بتوانم ناپدید و به فرد دیگری تبدیل شوم.

آقای لانگ به یک فرد کایمر تبدیل شده بود. کایمر اصطلاح تخصصی برای نشان دادن فرد نادری است که دو مجموعه DNA داشته باشد. این واژه از نام موجودی افسانه‌ای برگرفته شده است که آتش از دهانش می‌دمد و از بخش‌های شیر، بز و مار تشکیل شده است.

پزشکان و دانشمندان علم پزشکی قانونی مدت‌ها است می‌دانند که برخی رویه‌های پزشکی خاص موجب بروز کایمریسم در افراد می‌شود، اما مناطقی از بدن (به‌جز خون) که DNA فرد اهداکننده خود را در آن نشان می‌دهد، به‌ندرت ازنظر کاربردهای جنایی مورد مطالعه قرار گرفته است.

ده‌ها هزار فرد سالیانه برای درمان سرطان‌های خون یا دیگر بیماری‌های خونی نظیر لوکمی، لنفوم و کم‌خونی سلول‌های داسی‌شکل، پیوند مغز استخوان دریافت می‌کنند. گرچه به‌طور کلی این احتمال که افراد مذکور درگیر جرم یا قربانی یک جنایت شوند، کم است، این ایده که چنین چیزی غیرممکن نیست، همکاران آقای لانگ را بر آن داشت که از او بخواهند در آزمایش‌های آن‌ها مشارکت کند.

کریس لانگ در آزمایش‌های همکارانش شرکت کرد تا به آن‌ها کمک کند متوجه شوند چگونه پیوند مغز استخوان می‌تواند موجب سردرگمی تحقیقات جنایی شود

نتایج مورد آقای لانگ که ماه سپتامبر در کنفرانس بین‌المللی علوم پزشکی قانونی ارائه شد، علاقه‌ی تحلیلگران DNA در خارج از نوادا را به خود جلب کرده است.

یک پزشک معمولی نیازی به دانستن اینکه DNA فرد اهداکننده در کدام بخش از بدن بیمار خود را نشان می‌دهد، ندارد. علت آن است که به‌نظر نمی‌رسد این نوع کایمریسم مضر باشد و نباید موجب تغییر یک فرد شود. اندرو رضوانی از دانشگاه استنفورد می‌گوید:

مغز و شخصیت بیمار دریافت‌کننده‌ی پیوند یکسان باقی می‌ماند.

رضوانی می‌گوید گاهی بیماران از او می‌پرسند، مفهوم اینکه مردی در خونش دارای کروموزوم‌های زنانه است یا برعکس، چیست و او پاسخ می‌دهد این موضوع اهمیتی ندارد. اما برای یک دانشمند پزشکی قانونی، داستان چیز دیگری است. فرضی که در میان ماموران تحقیقات جنایی هنگام جمع‌آوری شواهد DNA از یک صحنه‌ی جرم مرسوم است، این است که هر قربانی و هر مجرم یک کد شناسایی منحصر‌به‌فرد را برجای می‌گذارد، نه دو کد مثلا نه از شخص دیگری که ۱۰ سال جوان‌تر بوده و هزاران مایل دورتر زندگی می‌کند.

رینه رومرو اداره‌ی آزمایشگاه تحقیقات جنایی را در دفتر کلانتری شهرستان واشو برعهده داشت. وقتی که دوستان و همکارانش به او گفتند که پزشک لانگ یک مورد مناسب را روی یک وب‌سایت اهداکننده پیدا کرده است و او می‌تواند پیوند مغز استخوان انجام دهد، فرصتی برای پژوهش پیدا کرد. او از لانگ خواست که در آزمایش‌های او شرکت کند. لانگ موافقت کرد. مشارکت در این آزمایش‌ها موجب شد تشخیص لوکمی میلوئیدی حاد و سندرم میلودیسپلاستیک خود را که هر دو تولید سلول‌های خونی سالم را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد، کمی فراموش کند. او در آن زمان گفت: «من حتی نمی‌دانستم که زنده خواهم ماند.»

چهار سال پس از پیوند مغز استخوان، اسپرم آقای لانگ حاوی ۱۰۰ درصد از DNA فرد اهداکننده بود

چهار سال بعد، با بهبودی لانگ و بازگشتش به کار، آزمایش‌های خانم رومرو به کمک همکارانش در آزمایشگاه جنایی ادامه پیدا کرد. طی چهار ماه پس از انجام رویه، خون‌ آقای لانگ با خون فرد اهداکننده جایگزین شده بود. نمونه‌های جمع‌آوری شده از روی لب‌ها، گونه‌ها و زبان او نشان می‌دادند که سلول‌های این مناطق نیز حاوی DNA فرد اهداکننده هستند و درصد آن‌ها در جریان این سال‌ها در نوسان بود. از نمونه‌های جمع‌آوری شده، تنها موهای سینه و سر او تحت‌تأثیر قرار نگرفته بودند. غیرمنتظره‌ترین مسئله این بود که چهار سال پس از این رویه، DNA موجود در اسپرم او به‌کلی با DNA فرد اهداکننده جایگزین شده بود. داربی اشتاینمتز، شیمی‌دان دفتر کلانتری شهرستان واشو می‌گوید:

ما بسیار شوکه شدیم از اینکه کریس دیگر اصلا وجود نداشت (ازنظر ژنتیکی).

بریتنی چیلتون، جرم‌شناس بخش علوم پزشکی قانونی دفتر کلانتری می‌گوید، اگر بیمار دیگری نیز به‌طور مشابه به پیوند پاسخ می‌داد و آن فرد جنایتی مرتکب می‌شد، می‌توانست موجب سردرگمی ماموران جست‌وجو شود. خانم چیلتون وقتی شروع به انجام پژوهش‌های مرتبط با کایمریسم کرد، متوجه شد که این موضوع ممکن است موجب گمراهی آن‌ها شود. در سال ۲۰۰۴، ماموران تحقیق در آلاسکا، برای یافتن یک مجرم، پروفایل DNA استخراج شده از اسپرم را در یک پایگاه داده DNA آپلود کردند. این اطلاعات با یک مظنون بالقوه مطابقت داشت اما مشکلی نیز وجود داشت: مرد در هنگام وقوع جرم در زندان بود. معلوم شد که او پیوند مغز استخوان دریافت کرده است. اهداکننده که برادرش بود، سرانجام محکوم شد.

آبیرامی چیدامبارام که مورد آلاسکا را در سال ۲۰۰۵ ارائه کرد، گفت که وقتی داشت برای آزمایشگاه کشف جرائم ایالت آلاسکا در انکوریج کار می‌کرد، درمورد سناریوی گیج‌کننده‌ی دیگری شنید. در این مورد، ماموران پلیس به گزارش تجاوز جنسی قربانی مشکوک بودند چرا که او می‌گفت یک فرد مهاجم بوده است؛ درحالی‌که نتایج تجزیه‌و‌تحلیل DNA نشان می‌داد، دو نفر وجود داشته‌اند. درنهایت مشخص شد که پروفایل دومی از اهداکننده‌ی مغز استخوان فرد متجاوز آمده است.

یونگبین ائوم، کارشناس مرکز شناسایی انسان در دانشگاه تگزاس می‌گوید، سناریوهای مشابه دیگری نیز وجود دارند که ممکن است موجب سردرگمی درمورد هویت قربانی شوند. او در سال ۲۰۰۸ در تلاش بود که هویت یک قربانی تصادف را برای سرویس پزشکی قانونی سئول در کره‌ی جنوبی شناسایی کند. نمونه‌ی خون نشان می‌داد که این فرد زن بوده است اما به‌نظر می‌رسید بدن متعلق به یک مرد باشد. او درنهایت متوجه شد که قربانی از دختر خود پیوند مغز استخوان دریافت کرده است.

اداره‌ی کلانتری شهرستان واشو در رینو آزمایشی غیررسمی انجام داده است که ازنظر تحقیقات جنایی نتایج گسترده‌ای دارد

وضعیت خاص آقای لانگ موجب ایجاد سؤال اجتناب‌ناپذیری می‌شود: اگر او فرزندی داشته باشد، چه اتفاقی می‌افتد؟ آیا او ژن‌های اهداکننده‌ی آلمانی یا ژن‌های خود را به فرزندان آینده‌اش منتقل می‌کند؟ در این مورد، آزمایشی انجام نخواهد شد زیرا آقای لانگ پس از تولد دومین فرزند خود تحت عمل وازکتومی قرار گرفته است. اما درمورد افراد دیگر چطور؟ از سه متخصص پیوند مغز استخوان در این مورد سؤال شد و آن‌ها معتقد بودند که انتقال ژن‌های دیگری به‌عنوان نتیجه‌ای از پیوند مغز استخوان مانند مورد آقای لانگ غیرممکن است.

دیگر اشکال کایمریسم نیز سناریوهای گیج‌کننده‌ی مشابهی ایجاد کرده‌اند. دوقلوهای غیرهمسان گاهی در رحم مادر DNA یکدیگر را دریافت می‌کنند. در یک مورد، وقتی فرزند یک مرد به‌نظر می‌رسید فرزند ژنتیکی او نباشد، منجر به ایجاد ترس‌های بی‌اساس درمورد خیانت شد. در موردی دیگر، پس از آزمایش DNA، مادری سرپرستی فرزند خود را از دست داد.

دکتر رضوانی می‌گوید سلول‌های خون فرد اهداکننده نباید بتوانند سلول‌های اسپرم جدیدی ایجاد کنند. مهرداد عابدی که لانگ را درمان کرده، با این موضوع موافق است. او بر این باور است که علت اینکه اسپرم لانگ حاوی DNA فرد اهداکننده شده، ناشی از عمل وازکتومی او است. دانشمندان پزشکی قانونی درگیر این موضوع، قصد دارند مسئله را بیشتر بررسی کنند.

تمام افرادی که مورد آقای لانگ را بررسی کردند، با یک موضوع موافق هستند: او فقط یک مطالعه‌ی موردی زنده است و براساس این اطلاعات نمی‌توانیم بگوییم چه تعداد از افراد مانند او دربرابر پیوند مغز استخوان پاسخ می‌دهند. این مورد، فرصتی نادر برای تحلیل‌گران پزشکی قانونی است تا زمانی‌که نتایج DNA جور در نمی‌آید، آن را در نظر بگیرند. آقای لانگ گفت امیدوار است که سفری به آلمان داشته باشد و به‌طور حضوری از اهداکننده‌ی خود برای نجات جانش تشکر کند.

یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای افزایش قدرت خودرو، استفاده از پیشرانه‌ی بزرگ‌تر است. اما بسیاری از مهندس‌های خودروسازی معتقد هستند که رمز اصلی در بیرون کشیدن بیشترین قدرت از کوچک‌ترین پیشرانه خواهد بود. در دهه‌های گذشته، قدرت‌های بالا تا ۱۰۰۰ اسب‌بخار مخصوص خودروهای سوپراسپرت بود؛ در آن دوران هیچ‌کس انتظار نداشت که مثلا یک سدان خانوادگی از پیشرانه‌ی قدرتمند استفاده کند.

تولید خودروهای قدرتمند در گذشته علاوه بر چالش مهندسی، مشکل بودن رانندگی را هم به‌دنبال داشت. بسیاری از سیستم‌های کمک‌راننده‌ی الکترونیکی مدرن در خودروهای قدیمی وجود نداشتند و مکانیکی بودن مکانیزم‌، مانع بزرگی محسوب می‌شد. البته تولید خودروهایی با قدرت ۱۰۰۰ اسب‌بخار امروز هم چندان منطقی و کاربردی نیست؛ اما به‌دلیل پیشرفت در مهندسی تولید خودرو و به‌خصوص سیستم‌های پرخوران مثل توربوشارژ، موانع گذشته تاحدودی ازبین رفته است. در آستانه‌ی دهه‌ی ۲۰۲۰، پرچمداران و ابرخودروها به قدرت ۲۰۰۰ اسب‌بخار رسیده‌اند که نشان‌دهنده‌ی پیشرفت سریع در صنعت است.

این مقاله تنها با یک هدف نوشته شده است؛ ما قصد داریم تا قدرتمندترین خودروهایی را معرفی کنیم که نسبت قدرت و اسب‌بخار بر حجم پیشرانه‌شان، درخورتوجه است. ۲۵ خودروی این مقاله با فیلتر حداقل نسبت ۱۰۰ اسب‌بخار قدرت بر یک لیتر حجم پیشرانه انتخاب شده‌اند. فهرست نهایی شامل مجموعه‌ای از خودروهای اقتصادی ارزان‌قیمت، اسپرت، سوپراسپرت، خانوادگی و ابرخودرو شده که بسیار جالب است. از بررسی مشخصات فنی خودروهای هیبرید و پلاگین هیبرید مثل استون مارتین والکری و مرسدس AMG One حتی با درنظر گرفتن قدرت خالص پیشرانه‌ی احتراق داخلی صرف‌نظر شده است. 

۲۵. فیات 500

نسبت قدرت بر حجم: ۱۱۸/۹ اسب‌بخار بر لیتر

فیات برای تولید مدل جدید از مدل نسخه‌ی کلاسیک 500، پیشرانه‌ای کاملا جدید توسعه داد. پیشرانه‌ی تویین‌ایر (TwinAir) فیات از دو سیلندر با آرایش خطی و حجم ۸۷۵ سی‌سی در نسخه‌ی توربوشارژ و ۹۶۴ سی‌سی در نمونه‌ی تنفس طبیعی استفاده می‌کند. از برجسته‌ترین ویژگی‌های این پیشرانه‌ی بسیار کوچک و کارآمد، بهره بردن از فناوری زمان‌بندی متغیر سوپاپ هیدرولیکی فیات موسوم به مولتی‌ایر (MultiAir) در کنار وزن و مصرف سوخت و آلایندگی پایین است. مدل تنفس طبیعی این پیشرانه‌ی ۸ سوپاپه با میل‌سوپاپ بالاسری (SOHC) در کارآمدترین نسخه تا ۱۰۴ اسب‌بخار قدرت از ۸۷۵ سی‌سی دو سیلندرش بیرون می‌کشد. عملکرد فنی درخورتوجه باعث شد تا تویین‌ایر فیات بهترین پیشرانه‌ی جهان در سال ۲۰۱۱ شود؛ البته مقام اول در کلاس بهترین پیشرانه‌ی جدید، بهترین پیشرانه‌ی پاک با آلایندگی پایین و بهترین موتور با حجم کمتر از یک لیتر در سال ۲۰۱۱ هم به محصول بی‌نظیر فیات رسید. از این پیشرانه در مدل‌های مختلف خودروهای فیات 500، فیات پاندا، فیات پونتو، فیات 500L، لانچیا ایپسیلون و آلفارومئو میتو استفاده شده است.

۲۴. هوندا S2000

نسبت قدرت بر حجم: ۱۲۳/۷ اسب‌بخار بر لیتر

محصول به‌یادماندنی هوندا در دهه‌ی ۲۰۰۰ به یکی از سرزنده‌ترین پیشرانه‌های خودورسازی ژاپن مجهز بود. پیشرانه‌ی دو لیتری هوندا در مدل اسپرت S2000، تنفس طبیعی بود و تا ۹۰۰۰ دوربردقیقه کار می‌کرد. S2000 در قدرمتندترین نسخه از این پیشرانه با فناوری زمان‌بندی متغیر سوپاپ هوندا (VTEC)‌ تا ۲۴۷ اسب‌بخار قدرت می‌گرفت که باتوجه به نبودن توربوشارژر و سیستم پرخوران، نهایت لذت رانندگی را به سرنشینان تقدیم می‌کرد. پیشرانه‌ی ۱۹۹۷ سی‌سی با قدرت ۲۴۷ اسب‌بخار در ۸۳۰۰ دوربردقیقه مخصوص بازار ژاپن و سری تولیدی اول S2000 با کد AP1 محصول سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳ بود. هوندا S2000 مدل سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۹ به پیشرانه‌ی ۲/۲ لیتری مجهز شد که درنهایت، ۲۳۹ اسب‌بخار قدرت داشت و تنها تا ۸۲۰۰ دوربردقیقه کار می‌کرد. پیشرانه‌ی هوندا S2000 بهترین موتور جهان در کلاس نمونه‌های ۱/۸ تا ۲ لیتری از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۴ بود.

۲۳. آلفارومئو 4C

نسبت قدرت بر حجم: ۱۳۶/‍۱ اسب‌بخار بر لیتر

آلفارومئو 4C مدلی اسپرت و سبک‌وزن از خودروساز باسابقه‌ی ایتالیا بود که تنها برای لذت خالص رانندگی تولید شد. قیمت بالا و ابعاد بزرگ بدنه، 4C را در سطح خودروهای خاص با مشتری‌های کم‌تعداد قرار می‌داد، اما پیشرانه‌ی آلفارومئو کوچک حرف‌های زیادی برای گفتن داشت. آلفارومئو در مدل 4C از پیشرانه‌ی توربوشارژ چهار سیلندر با حجم ۱۷۴۲ سی‌سی استفاده کرده بود که ۲۳۷ اسب‌بخار قدرت تولید می‌کرد. این پیشرانه‌ی تمام آلومینیومی که در ۶۰۰۰ دوربردقیقه نهایت قدرتش را به‌نمایش می‌گذاشت، مانند تمام اجزای 4C، با هدف کمترین وزن ممکن تولید شده بود. آلفارومئو جولیتا 1750 TBi کوادری‌فولیو هم از همین پیشرانه استفاده می‌کند؛ اما چیزی که باعث تفاوت بالای جولیتا و 4C در عملکرد فنی شده، وزن کلی است. آلفارومئو 4C حدود ۱۰۰۰ کیلوگرم وزن دارد، بنابراین در حدود ۴/۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت می‌رسد. اما مدل جولیتا با همین پیشرانه به‌دلیل وزن بیشتر، برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت به ۶ ثانیه زمان نیاز دارد.

۲۲. فورد فیِستا

نسبت قدرت بر حجم: ۱۳۸/۱ اسب‌بخار بر لیتر

خودروی ساب‌کامپکت فورد همیشه یکی از بهترین انتخاب‌ها در بین خودروهای شهری با قیمت مناسب بوده است. فیستا (Fiesta) از سال ۲۰۱۷ در نسل هفتم عرضه می‌شود و یکی از بهترین پیشرانه‌ی جهان با حجم کمتر از یک لیتر را زیرکاپوتش دارد. فورد فیستا به پیشرانه‌ی اکوبوست (EcoBoost) مجهز بوده که درحقیقت براساس موتور سری L مزدا با همکاری شرکت آلمانی FPV Engineering تولید شده است. پیشرانه‌های اکوبوست فورد از نوع توربوشارژ با سیستم تزریق مستقیم سوخت هستند که با هدف تولید قدرت بیشتر از نمونه‌های تنفس طبیعی درکنار مصرف بنزین و آلایندگی کمتر توسعه پیدا کرده‌اند. پیشرانه‌ی اکوبوست فورد با حجم ۹۹۹ سی‌سی و وزنی کمتر از ۱۰۰ کیلوگرم که از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۷ بهترین موتور جهان با حجم کمتر از یک لیتر شناخته شد، ابعادی مشابه یک کاغذ A4 دارد. اکوبوست یک لیتری فورد سه سیلندر دارد و باکمک توربوشارژر در گران‌ترین نسخه، ۱۳۸ اسب‌بخار قدرت تولید می‌کند. مجموعه‌ پیشرانه‌های اکوبوست فورد در انواع مدل‌های با حجم کمتر از یک لیتر تا ۳/۵ لیتر در نمونه‌های ۳ و ۴ و ۶ سیلندر استفاده می‌شود.

۲۱. سوبارو WRX STI Diamond Edition

نسبت قدرت بر حجم: ۱۴۱/۶ اسب‌بخار بر لیتر

سوبارو ایمپرزا و WRX همیشه یکی از سدان‌های قدرتمند و خوش‌قیمت بازار جهانی بوده‌اند. نسخه‌ی ویژه‌ی Diamond به‌معنی الماس، محصول واحد مهندسی سوبارو در آفریقای جنوبی است. سوبارو در تولید پیشرانه‌های قدرتمند و کارآمد چهار سیلندر تخت باکسر متخصص است و WRX STI Diamond Edition نهایت مهندسی این شرکت ژاپنی را نشان می‌دهد. Diamond Edition قدرتمندترین نسخه‌ی جاده‌ای استاندارد از سوبارو WRX STI است؛ پیشرانه‌ی باکسر و ۲/۵ لیتری (۲۴۵۷ سی‌سی) این مدل به‌لطف توربوشارژ پرفشار، در ۴۵۰۰ دوربردقیقه حدود ۳۵۰ اسب‌بخار قدرت تولید می‌کند. سوبارو WRX STI Diamond Edition تنها در ۳۰ دستگاه و به‌طور انحصاری برای آفریقای جنوبی تولید شده است.

۲۰. بوگاتی ویرون سوپر اسپرت

نسبت قدرت بر حجم: ۱۴۸/۱ اسب‌بخار بر لیتر

بوگاتی ویرون سوپر اسپرت (Veyron 16.4 Super Sport) که مدتی سریع‌ترین خودروی جهان بود، در این فهرست بین خودروهای اقتصادی با پیشرانه‌ی چهار سیلندر قرار گرفته است. تمام مدل‌های مختلف بوگاتی ویرون از پیشرانه‌ی W16 فولکس واگن با حجم هشت لیتر (۷۹۹۳ سی‌سی) و مجهز به چهار توربوشارژر استفاده می‌کنند اما نسخه‌ی سوپراسپرت و ویتس (Vitesse)، قدرتمندترین نمونه‌ها هستند. ویرون سوپر اسپرت با قدرت ۱۱۸۴ اسب‌بخار در فهرست ارزشمندترین ابرخودروها همیشه در جایگاه‌های اول است؛ اما به‌دلیل وزن بیش از ۱۸۰۰ کیلوگرم در این فهرست جایگاه پایینی دارد. از این محصول بوگاتی که رکورد نهایت سرعت ۴۳۱/۰۷۲ کیلومتربرساعت را ثبت کرده، تنها ۳۰ دستگاه تولید شده است.

۱۹. فورد فوکوس RS

نسبت قدرت بر حجم: ۱۵۲/۶ اسب‌بخار بر لیتر

نسل سوم فوکوس تا سال ۲۰۱۸ تولید شد و نسخه‌ی RS، نهایت ظرفیت این مدل را نشان داد. فورد فوکوس RS از پیشرانه‌ی اکوبوست توربوشارژ با حجم ۲/۳ لیتر (۲۲۶۱ سی‌سی) استفاده می‌کند؛ این پیشرانه که در فورد موستانگ هم استفاده شده است، در ۶۰۰۰ دوربردقیقه ۳۴۵ اسب‌بخار قدرت تولید می‌کند. نسخه ویژه Heritage Edition فوکوس RS که تنها برای بریتانیا عرضه شد، ۳۷۵ اسب‌بخار قدرت داشت. شرکت تیونینگ ماون‌تیون (Mountune) هم تیونینگ خاص از فورد فوکوس RS را ارائه می‌دهد که در بهترین حالت، قدرت پیشرانه را به ۵۱۰ اسب‌بخار افزایش می‌دهد.

۱۸. ولوو XC90 T6

نسبت قدرت بر حجم: ۱۵۵/۴ اسب‌بخار بر لیتر

در چنین فهرستی انتظار دیدن انواع مدل‌های هاچ‌بک، سدان، کوپه و ابرخودروها را داریم اما مهندسی بی‌نظیر ولوو باعث شده است تا شاسی‌بلند هم به این مجموعه نفوذ کند. نسل دوم ولوو XC90 از سال ۲۰۱۴ تا امروز تولید می‌شود و در مدل بنزینی T6 علمکرد فنی درخورتوجهی دارد. پیشرانه‌ی این مدل، چهار سیلندر توربوشارژ با حجم دو لیتر (۱۹۹۱ سی‌سی) است که می‌تواند ۳۰۶ اسب‌بخار قدرت را در اختیار شاسی‌بلند دو تُنی ولوو قرار دهد. ولوو XC90 به‌عنوان یکی از لوکس‌ترین، باکیفیت‌ترین و ایمن‌ترین شاسی‌بلندهای بازار جهانی با بسته‌ی تقویتی و تیونینگ ویژه واحد پل‌استار هم عرضه می‌شود. قدرت XC90 T6 با بسته‌ی تیونینگ Polestar Engineered Optimisation به ۳۲۵ اسب‌بخار می‌رسد؛ درواقع با این بسته‌ی تقویتی کارخانه‌ای، نسبت قدرت بر حجم پیشرانه معادل ۱۶۳ اسب‌بخار بر هر لیتر خواهد شد.

۱۷. پورشه 959

نسبت قدرت بر حجم: ۱۵۵/۸ اسب‌بخار بر لیتر

پورشه 959 باهدف آزمایش تمام‌عیار سیستم انتقال قدرت تمام چرخ محرک و شرکت کردن در سطح بالاتر موتوراسپرت تولید شد. 959 که در دوران تولیدش (سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۳) پیشرفته‌ترین و پیچیده‌ترین خودروی جاده‌ای جهان بود، به نهایت سرعت ۳۱۷ کیلومتربرساعت هم می‌رسید. پیشرانه‌ی ۶ سیلندر تخت (چهار سوپاپ در هر سیلندر) با حجم ۲/۸ لیتر (۲۸۴۹ سی‌سی) و دو توربوشارژر در ۶۵۰۰ دوربردقیقه حدود ۴۴۴ اسب‌بخار قدرت در اختیار پورشه 959 می‌گذاشت. پورشه در سیستم توربوشارژر از طرح سکوئنشال استفاده کرد؛ به‌همین خاطر قدرت‌رسانی به چرخ‌ها در دورهای پایین و بالای پیشرانه به‌نرمی صورت می‌گرفت و بدین ترتیب پورشه 959 به سوپراسپرتی خاصل با سواری راحت تبدیل شد.

۱۶. هوندا سیویک تایپ R

نسبت قدرت بر حجم: ۱۵۸/۳ اسب‌بخار بر لیتر

زمانی‌که کد Type R را در کنار محصولات هوندا قرار می‌دهیم، چیزی جز عملکرد فنی متفاوت انتظار نداریم. سیویک تایپ R نسخه‌ای بی‌نظیر از هاچ‌بک دوست‌داشتنی ژاپنی‌ها است که در طول نسل‌های مختلف، همیشه فراتر از پیش‌بینی طرفداران دنیای خودرو ظاهر شده است. تا سال ۲۰۱۵، تمام مدل‌های تایپ R از نسل‌های مختلف هوندا سیویک از پیشرانه‌های چهار سیلندر تنفس طبیعی با دورموتور بالا استفاده می‌کردند اما این داستان با مدل FK2 تغییر کرد. نسل چهارم سیویک تایپ R که براساس نسل نهم سیویک استاندارد از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷ تولید شد، برای اولین‌بار از پیشرانه‌ی توربوشارژ استفاده می‌کرد. هوندا در نسل پنجم و فعلی سیویک تایپ R هم پیشرانه‌ی چهار سیلندر دو لیتری‌اش (۱۹۹۶ سی‌سی) را در کنار یک توربوشارژر قرار داده است تا نهایت قدرت این هاچ‌بک دیفرانسیل جلو با طراحی بحث‌برانگیز به ۳۱۶ اسب‌بخار برسد. سیویک تایپ R کد FK8 در سال ۲۰۱۷ علاوه بر ثبت رکورد در پیست نوربرگ‌رینگ (سریع‌ترین خودروی دیفرانسیل جلو)، از نظر چند نشریه معتبر به‌عنوان بهترین هاچ‌بک جذاب سال هم انتخاب شد.

۱۵. آئودی RS3

نسبت قدرت بر حجم: ۱۵۹/۳ اسب‌بخار بر لیتر

آئودی به‌عنوان پرچم‌دار تولیدکننده‌های پیشرانه‌ی پنج سیلندر، مدل RS3 را در میدان نبرد هاچ‌بک‌های قدرتمند و جذاب فرستاده است. آخرین آئودی RS3 از سال ۲۰۱۵ تا امروز با پیشرانه‌ی ۲/۵ لیتری (۲۴۸۰ سی‌سی) توربوشارژ و ۳۹۵ اسب‌بخار قدرت دوام آورده است. خودروساز بزرگ اینگولشتات آلمان از پیشرانه‌ی پنج سیلندر RS3 در مدل TT RS هم استفاده می‌کند. پیشرانه‌ی پنج سیلندر آئودی از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۸ به‌عنوان بهترین موتور جهان در کلاس ۲ تا ۲/۵ لیتر انتخاب شد.

۱۴. پورشه 911 GT1

نسبت قدرت بر حجم: ۱۶۹/۴ اسب‌بخار بر لیتر

911 GT1 یادگار پورشه از دورانی است که مسابقات کلاس GT با هیجان فراوانی برگزار می‌شد. پورشه این مدل را تنها برای کسب مجوز ورود و شرکت کردن در مسابقات GT1 تولید کرد. ۲۵ دستگاه از نسخه‌ی جاده‌ای پورشه 911 GT1 با پیشرانه‌ی ۶ سیلندر تخت ۳/۲ لیتری (۳۱۶۴ سی‌سی) و دو توربوشارژر بزرگ تولید شد. قدرت نهایی این مدل زیبا و جذاب به ۵۳۶ اسب‌بخار می‌رسید؛ پیشرانه‌ی خوش‌صدای پورشه که در وسط بدنه نصب شده بود، سرعت‌گیری صفر تا ۱۰۰ کیلومتربرساعت در ۳/۹ ثانیه و نهایت سرعت ۳۰۸ کیلومتربرساعت را به 911 GT1 تقدیم می‌کرد. مدل مسابقه‌ای پورشه 911 GT1 حدود ۶۰۰ اسب‌بخار قدرت و کمتر از ۱۰۰۰ کیلوگرم وزن داشت.

۱۳. آلفارومئو جولیا کوادری‌فولیو

نسبت قدرت بر حجم: ۱۷۴ اسب‌بخار بر لیتر

آلفارومئو در سال ۲۰۱۵ یکی از زیباترین سدان‌های دو دهه‌ی اخیر را تولید کرد. جولیا (Giulia) همان خودرویی بود که از فرمول افسانه‌ای استفاده می‌کرد؛ طراحی با آلفارومئو و پیشرانه با فراری. آلفارومئو جولیا در نسخه‌ی استاندارد سدان قدرتمندی است، اما وقتی نشان شبدر چهاربرگ یا کوادری‌فولیو (Quadrifoglio) واحد پرفرمنس ایتالیایی‌ها روی بدنه نصب می‌شود، همه چیز تغییر پیدا می‌کند. جولیا کوادری‌فولیو برای رقابت با مرسدس AMG C63، بی‎ام‌و M3 و کادیلاک ATS-V کاملا مجهز به میدان آمد. پیشرانه‌ی V6 فراری با حجم ۲/۹ لیتر (۲۸۹۱ سی‌سی) و کمک دو توبوشارژر، ۵۰۳ اسب‌بخار قدرت را دراختیار چرخ‌های عقب سدان زیبای آلفارومئو می‌گذارد تا جولیا بهترین محصول این شرکت ایتالیایی در شاخص نسبت قدرت برحجم پیشرانه باشد. آلفارومئو جولیا در مدل‌های چهار سیلندر بنزینی و دیزل هم تولید شده است.

۱۲. مک‌لارن 720S

نسبت قدرت بر حجم: ۱۷۷/۸ اسب‌بخار بر لیتر

براساس استراتژی جدید مک‌لارن، خودروهای این شرکت بریتانیایی در سه سری اسپرت، سوپر و آلتیمیت و گروه خاص GT طبقه‌بندی می‌شوند. مدل 720S دومین و قدرتمندترین محصول مک‌لارن در سری سوپر (Super Series) است که سال ۲۰۱۷ به بازار عرضه شد. مک‌لارن در 720S که عملکرد فنی خارق‌العاده‌ای دارد، از پیشرانه‌ی V8 با حجم چهار لیتر (۳۹۹۴ سی‌سی) و دو توربوشارژر استفاده کرده است تا قدرت نهایی به ۷۱۰ اسب‌بخار برسد. از لحاظ قدرت پیشرانه و نسبت بر حجم، مک‌لارن 720S بالاتر از پیشرانه‌ی ۱۲ سیلندر ۶ لیتری بی‌ام‌و در مسابقات فرمول یک دهه‌ی ۱۹۹۰ قرار می‌گیرد. مک‌لارن 720S علاوه بر قوای محرکه برجسته، یکی از پیشرفته‌ترین خودروهای بازار جهانی در طراحی سیستم تعلیق، شاسی و آیرودینامیک است.

۱۱. پورشه 911 GT2 RS

نسبت قدرت بر حجم: ۱۸۱/۶ اسب‌بخار بر لیتر

پورشه GT2 RS کد 991 قدرتمندترین محصول این شرکت آلمانی در مجموعه مدل‌های 911 است. کد GT2 RS بیانگر نهایت پورشه بودن در یک خودروی شهری و جاده‌ای محسوب می‌شود و پیشرانه‌ی ۶ سیلندر تخت توربوشارژ با حجم ۳/۸ لیتر (۳۸۰۰ سی‌سی) و قدرت ۶۹۱ اسب‌بخار، مصداق این ادعا است. 911 GT2 RS هم‌اکنون سریع‌ترین خودروی جاده‌ای در پیست نوربرگ‌رینگ است و پورشه به‌دنبال حفظ این جایگاه با نسل جدید 992 خواهد بود.

۱۰. فراری 488 پیستا

نسبت قدرت بر حجم: ۱۸۲ اسب‌بخار بر لیتر

فراری در نمایشگاه خودرو ژنو سال ۲۰۱۸ نسخه‌ای جذاب‌تر از مدل 488 را با نام پیستا (Pista، به‌معنی پیست) رونمایی کرد. با اینکه 488 پیستا با تمرکز بر رانندگی مسابقه‌ای پیست تولید شده است اما مجوز تردد در جاده‌های شهری را هم دارد. فراری برای قوای محرکه 488 پیستا، بهترین پیشرانه‌ی جهان از سال ۲۰۱۶ تا امروز، مدل F154 را انتخاب کرد. این پیشرانه‌ی V8 در سال ۲۰۱۳ برای اولین‌بار روی مدل کالیفرنیا T نصب شد و به‌تدریج با به‌روزرسانی‌های کوچک و بزرگ به بهترین موتور جهان تبدیل شد. پیشرانه F154 فراری در مدل 488 پیستا که با حجم ۳/۹ لیتر (۳۹۰۲ سی‌سی) تولید شده است؛ به‌کمک دو توربوشارژر نهایت قدرت این پیشرانه در ۸۰۰۰ دوربردقیقه به ۷۱۰ اسب‌بخار می‌رسد. مدل استاندارد 488 از همین پیشرانه ۶۶۱ اسب‌بخار قدرت می‌گرفت. پیشرانه‌ی F154 فراری با کد CD Hybrid روی مدل SF90 استرداله هم قرار خواهد گرفت؛ البته در این مدل، پیشرانه‌ی بنزینی V8 با قدرت ۷۶۹ اسب‌بخار در کنار سه موتور برقی با قدرت ۲۱۷ اسب‌بخار قرار می‌گیرد. مجموع قدرت پیشرانه برقی و بنزینی SF90 استرداله به ۹۸۶ اسب‌بخار می‌رسد.

۹. ولوو V60 پل‌استار

نسبت قدرت بر حجم: ۱۸۳/۳ اسب‌بخار بر لیتر

پیشرانه‌ی استیشن ولوو V60 پل‌استار به‌قدری بهینه بود که در این فهرست با درنظر گرفتن نسبت قدرت بر حجم، بالاتر از محصول فراری و در جایگاه نهم قرار می‌گیرد. نسل اول استیشن لوکس ولوو V60 محصول سال ۲۰۱۰ درکنار پیشرانه‌های چهار و پنج سیلندر، نمونه‌ی ۶ سیلندر خطی با حجم ۳ لیتر هم داشت. ولوو در سال ۲۰۱۶ با کمک واحد پل‌استار (Polestar)، پیشرانه‌ی دو لیتری ( ۱۹۶۹ سی‌سی) توربوشارژ را با ۳ لیتری تنفس طبیعی تعویض کرد. حجم پیشرانه‌ کمتر شد، اما توربوشارژر قدرت را به ۳۶۲ اسب‌بخار رساند که حدود ۱۸ اسب‌بخار بیشتر از مدل ۳ لیتری بود. نسل دوم ولوو V60 از سال ۲۰۱۸ تا امروز تنها با پیشرانه‌ی چهار سیلندر دو لیتری در مدل‌های بنزینی، دیزل و هیبرید عرضه می‌شود.

۸. بوگاتی شیرون

نسبت قدرت بر حجم: ۱۸۵ اسب‌بخار بر لیتر

ابرخودروی بوگاتی شیرون با اینکه از پیشرانه‌ی ۱۶ سیلندر W شکل با حجم هشت لیتر (۷۹۹۳ سی‌سی) و چهار توربوشارژر استفاده می‌کند، با درنظر گرفتن نسبت قدرت بر حجم موتورش، تنها چند واحد از استیشن ولوو ۲ لیتری قدرتمندتر و در جایگاه هشتم فهرست است. پیشرانه‌ی شیرون درمقایسه با ولوو V60 چهاربرابر حجم بیشتری دارد، اما قدرت این ابرخودروی فرانسوی با قطعات آلمانی تنها ۱۴۷۹ اسب‌بخار است؛ به‌همین دلیل در این فهرست جایگاه بالایی ندارد. حتی اگر جدیدترین نسخه‌های شیرون مثل سوپراسپرت 300+ و چنتودیِچی (Centodeici) را با قدرت ۱۵۷۸ اسب‌بخار درنظر بگیریم، نسبت قدرت بر حجم ۱۹۷/۴ برای قرار گرفتن در سه خودروی برتر این فهرست کافی نیست. البته بوگاتی شیرون مثل مدل ویرون، با هدف رانندگی راحت و بی‌دغدغه در سرعت‌های بالای ۴۰۰ کیلومتربرساعت طراحی و مهندسی شده و دراین‌زمینه بی‌رقیب است.

۷. فورد GT

نسبت قدرت بر حجم: ۱۸۵/۱ اسب‌بخار بر لیتر

فورد پس از تولید مدل کلاسیک GT40 برای شکست دادن فراری در مسابقات ۲۴ ساعته لمان سال ۱۹۶۶، چند دهه با این مدل خداحافظی کرد. در سال ۲۰۰۵ فورد تصمیم گرفت که مدلی جدید با الهام از GT40 کلاسیک تولید کند. فورد GT جایگزین شایسته‌ای برای GT40 بود؛ اما پیشرانه‌ی ۵/۴ لیتری V8 سوپرشارژ این مدل حتی به نسبت قدرت بر حجم ۱۰۲ هم نمی‌رسید و در این فهرست جایگاهی ندارد؛ اما نسل دوم فورد GT داستان متفاوتی دارد. این مدل که سال ۲۰۱۶ معرفی شد، با وجود پیشرانه‌ی کوچک‌تر، قدرت بسیار بالاتری دارد. فورد GT که به‌زودی تولیدش متوقف می‌شود، از پیشرانه‌ی ۶ سیلندر V شکل اکوبوست تویین توربوشارژ با حجم ۳/۵ لیتر (۳۴۹۶ سی‌سی) و قدرت ۶۴۷ اسب‌بخار استفاده می‌کند و در این فهرست، بالاتر از بوگاتی شیرون قرار گرفته است. GT در شاخص نسبت قدرت بر وزن هم یکی از بهترین سوپراسپرت‌های مدرن بازار جهانی است.

۶. نیسان GT-R50

نسبت قدرت بر حجم: ۱۸۶/۹ اسب‌بخار بر لیتر

به‌مناسب ۵۰ سالگی کد GT-R در تاریخچه شرکت نیسان، این شرکت ژاپنی با استودیوی طراحی معروف ایتال‌دیزاین (ItalDesign) همکاری کرد تا مدل زیبا و منحصربه‌فرد GT-R50 تولید شود. مدل GT-R50 قدرتمندترین گودزیلای استاندارد نیسان است که از پیشرانه‌ی V6 تویین توربوشارژ ۳/۸ لیتری (۳۷۹۹ سی‌سی) تا ۷۱۰ اسب‌بخار قدرت می‌گیرد. نیسان GT-R یکی از جذاب‌ترین خودروهای اسپرت و گرندتورر است که سرعت‌گیری اولیه و چسبندگی و پایداری‌اش در پیچ‌ها باورکردنی نیست و راننده باید از آمادگی بدنی بالایی برخوردار باشد. مدل ویژه‌ی GT-R50 در بخش قوای محرکه حتی از قطعات خودروهای مسابقه‌ای GT3 هم استفاده می‌کند و قیمتش بیش از ۱/۱ میلیون دلار است.

۵. مک‌لارن سنا

نسبت قدرت بر حجم: ۱۹۷/۵ اسب‌بخار بر لیتر

شرکت بریتانیایی مک‌لارن، مدل سِنا (McLaren Senna) را سال ۲۰۱۷ به‌عنوان سومین نمونه در سری خودروهای آلتیمیت (Ultimate Series) معرفی کرد. سوپراسپرت جذاب مک‌لارن برای گرامیداشت پیروزی‌های ایرتون سنا، راننده‌ی برزیلی و افسانه‌ای فرمول یک، در این تیم تولید شده است. پیشرانه‌ی مک‌لارن سنا همان نمونه‌ای است که در مدل 720S هم استفاده شده است؛ هشت سیلندر V شکل تویین توربوشارژ با حجم چهار لیتر (۳۹۹۴ سی‌سی)؛ اما با تغییرات اساسی، قدرتش ۷۹ اسب‌بخار بیشتر شده و حالا به ۷۸۹ اسب‌بخار رسیده است. یکی دیگر از بزرگ‌ترین ویژگی‌های مک‌لارن سنا علاوه بر پیشرانه‌ی قدرتمند و سرعت‌گیری خارق‌العاده صفر تا ۱۰۰ در زمان ۲/۸ ثانیه، طراحی برجسته‌ی آیرودینامیک و چسبندگی فوق‌العاده در پیچ‌ها است. مدل مسابقه‌ای سنا با کد GTR تولید خواهد شد و حدود ۸۱۵ تا ۸۲۵ اسب‌بخار قدرت دارد.

۴. شلبی سوپرکارز آلتیمیت ایرو TT

نسبت قدرت بر حجم: ۲۰۲/۸ اسب‌بخار بر لیتر

شرکت شلبی سوپرکارز که به‌ SSC North America تغییر نام پیدا کرده، سازنده‌ی سریع‌ترین خودرو جهان در دهه‌ی ۲۰۰۰ است. پروژه‌ی تولید ابرخودروی SSC Aero از اوایل سال ۲۰۰۰ آغاز و در چند مدل و نسخه‌ی مختلف با عملکرد فنی متفاوت تولید شد. مدل ابتدایی Ultimate Aero TT در سال ۲۰۰۹ تولید شد تا رکورد جهانی سرعت را از بوگاتی ویرون پس بگیرد و سریع‌ترین خودروی دهه شود. SSC آلتیمیت ایرو تی‌تی را با پیشرانه‌ی V8 تویین توربوشارژ ۶/۳ لیتری (۶۳۴۵ سی‌سی) و قدرت ۱۲۸۷ اسب‌بخار تولید کرد. پس از اینکه بوگاتی با مدل ویرون سوپراسپرت دوباره عنوان سریع‌ترین خودروی جهان را کسب کرد، SSC با تولید تک‌نمونه‌ی Ultimate Aero XT با پیشرانه‌ی ۶/۹ لیتری V8 و ۱۳۰۰ اسب‌بخار قدرت در سال ۲۰۱۳ از میدان رقابت کنار رفت.

۳. مرسدس AMG A45

نسبت قدرت بر حجم: ۲۰۸/۴  اسب‌بخار بر لیتر

احتمالا برای افرادی که چندان با دنیای خودرو آشنا نیستند، دیدن دو خودرو با پیشرانه‌ی چهار سیلندر در جایگاه دوم و سوم فهرستی که در آن بوگاتی شیرون، مک‌لارن سنا، فورد GT، پورشه 911، فراری 488 پیستا و بوگاتی ویرون وجود دارند، بسیار تعجب‌برانگیز باشد. مرسدس AMG A45 مدل قدرتمند نسل چهارم کلاس A آلمانی‌ها است که در چند ماه پیش با شعار «قدرتمندترین خودروی چهار سیلندر و دو لیتری جهان» رونمایی شد. البته همان‌طور که در ادامه‌ی این مقاله می‌خوانید، ادعای مذکور درست نیست و ژاپنی‌ها با خودرویی منحصربه‌فرد تولیدکننده‌ی سریع‌ترین خودروی چهار سیلندر و دو لیتری جهان هستند. AMG A45 در تیپ S با پیشرانه‌ی چهار سیلندر دو لیتری توربوشارژ (تویین اسکرول) و قدرت ۴۱۵ اسب‌بخار عرضه می‌شود که بسیار قابل تحسین است. مرسدس بنز برای آزاد کردن این قدرت بالا، پیشرانه‌ی M133 را تغییرات اساسی داد و با بیشتر کردن نسبت تراکم از ۸.۶:۱ به ۹.۰:۱ موتوری جدید با کد M139 تولید کرد. M133 مرسدس و AMG از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶، بهترین پیشرانه‌ی جهان در کلاس موتورهای ۱/۸ تا ۲ لیتری بود.

۲. میتسوبیشی لنسر ایولوشن FQ-440 MR

نسبت قدرت بر حجم: ۲۲۰/۲  اسب‌بخار بر لیتر

میتسوبیشی به‌مناسبت ۴۰ سالگی تولید سری ایولوشن از سدان لنسر (Lancer Evolution) در بریتانیا، قدرتمندترین پیشرانه‌ی چهار سیلندر دو لیتری (۱۹۹۸ سی‌سی) جهان را تولید کرد. این مدل که براساس نسل دهم لنسر ایولوشن با کد FQ-440 MR تنها در بریتانیا و در ۴۰ دستگاه با رنگ سفید بدنه و رینگ‌های BBS عرضه شد (یک دستگاه هنوز در اختیار میتسوبیشی قرار دارد)، با تجهیز به توربوشارژر بزرگ HKS، انژکتورها و ECU سفارشی، اینترکولر اختصاصی و سیستم اگزوز اسپرت ۴۴۰ اسب‌بخار قدرت و ۵۵۸ نیوتن‌متر گشتاور داشت. البته میتسوبیشی در نمایشگاه خودرو ژاپن سال ۲۰۱۵، مدل جذابی از لنسر ایولوشن با قدرت ۴۷۳ اسب‌بخار به‎نمایش گذاشت اما این نسخه‌ به مرحله‌ی تولید نرسید.

۱. کونیگزگ یِسکو

نسبت قدرت بر حجم: ۳۱۳/۶  اسب‌بخار بر لیتر

در جایگاه اول فهرست بهترین خودروها با نسبت قدرت بر حجم پیشرانه، جدیدترین محصول شرکت سوئدی کونیگزگ قرار گرفته است. ابرخودروی یسکو (Jesko) از پیشرانه‌ی پنج لیتری (۵۰۳۲ سی‌سی) تویین توربوشارژ V8 کونیگزگ با قدرت ۱۲۶۲ اسب‌بخار استفاده می‌کند. البته درصورتی‌که به‌جای بنزین معمولی از ترکیب بنزین و اتانول E85 استفاده شود، قدرت کونیگزگ یکسو به ۱۵۷۸ اسب‌بخار می‌رسد.

* باتوجه به اینکه احتمال تغییر کردن پیشرانه و مشخصات فنی هنسی ونوم F5 وجود دارد، این ابرخودرو در فهرست آورده نشده است. نسبت قدرت بر وزن هنسی Venom F5 با پیشرانه‌ی ۶/۶ لیتری V8 و مشخصات فعلی، ۲۷۵/۳ اسب‌بخار بر لیتر است.

گوین شاتول، مدیرکل اسپیس‌ایکس، جمعه ۱۵ آذر درجریان نشستی با خبرنگاران در مقر اسپیس‌ایکس در هاوثورن کالیفرنیا اعلام کرد، یکی از ماهواره‌های استارلینک در دسته‌ی ۶۰تایی بعدی از این منظومه که قرار است اوایل دی ماه پرتاب شود، مجهز به پوشش مخصوصی خواهد بود. به‌گفته‌ی مدیر ارشد اسپیس‌ایکس، این پوشش به‌نحوی طراحی شده است که ماهواره بازتابندگی کمتری داشته باشد و کمتر در مشاهدات نجومی اختلال ایجاد کند.

اسپیس‌ایکس هم‌اکنون تعداد ۱۲۰ ماهواره را با هدف ایجاد شبکه‌ی اینترنت پرسرعت در مدار زمین مستقر کرده است و قصد دارد در طول چند سال آینده، هزاران عدد ماهواره‌ی بیشتر را به فضا بفرستد. به‌محض انجام نخستین پرتاب در اوایل خرداد امسال، ستاره‌شناسان با اظهار نگرانی از درخشش بیش از حد ماهواره‌ها اعلام کردند که منظومه‌ی ماهواره‌ای اسپیس‌ایکس در پژوهش‌های علمی آن‌ها و مشاهدات از آسمان شب اختلال ایجاد خواهد کرد.

مقاله‌های مرتبط:

• چرا اسپیس ایکس پروژه استارلینک را توسعه می‌دهد؟
• نگرانی مجدد ستاره‌شناسان از تأثیر ماهواره‌های استارلینک بر آسمان شب

اکنون به‌گفته‌ی شاتول، دسته‌ی بعدی استارلینک، حاوی ماهواره‌ای خواهد بود که اسپیس‌ایکس پوششی مخصوص را در قسمت زیرین آن قرار داده است. مدیر ارشد اسپیس‌ایکس خاطرنشان کرد که استفاده از پوشش صرفا اقدامی آزمایشی محسوب می‌شود و امکان پیش‌بینی کاربردی بودن آن در آینده وجود ندارد. شاتول گفت:

ما درحال انجام آزمون و خطا هستیم تا بهترین روش را برای حل مشکل ماهواره‌ها پیدا کنیم.

شاتول تأکید کرد که از زمان انتشار نخستین گزارش‌ها از درخشندگی بیش از حد ماهواره‌های استارلینک در آسمان شب، اسپیس‌ایکس مشکل ماهواره‌ها را جدی گرفته است. او گفت:

ما می‌خواهیم اطمینان یابیم که کار درست را انجام می‌دهیم تا کودکان بتوانند از طریق تلسکوپ‌شان [به آسمان] نگاه کنند. ستاره‌شناسی یکی از معدود چیزهایی است که می‌تواند کودکان را نسبت به فضا علاقه‌مند کند. وقتی افراد از تلسکوپ آسمان را نظاره می‌کنند، تماشای یک ماهواره‌ی استارلینک برایشان جالب خواهد بود؛ اما آن‌ها باید به زحل، به ماه نگاه بیاندازند و نمی‌خواهند دیدشان مختل شود.

ستاره‌شناسانی که با تلسکوپ‌های زمینی کار می‌کنند، نگران تأثیر منظومه‌ ماهواره‌ای استارلینک بر آسمان شب هستند

پوششی که استارلینک از آن در یکی از ماهواره‌های دسته‌ی سوم استارلینک استفاده کرده است، صرفا نخستین گام در جهت یافتن راهکاری دائمی برای حل مشکل ماهواره‌های آتی محسوب می‌شود. به‌گفته‌ی شاتول، اسپیس‌ایکس قصد دارد به‌منظور ساخت منظومه‌اش، در طول سال آینده هر دو تا سه هفته یک‌بار دسته‌ای ۶۰تایی از ماهواره‌های استارلینک را پرتاب کند تا ارائه‌ی پوشش جهانی اینترنت تا میانه‌ی ۲۰۲۰ امکان‌پذیر شود.

شاتول اذعان کرد که وقتی ماهواره‌ها برای نخستین‌بار طراحی شدند، هیچ‌یک از کارکنان اسپیس‌ایکس مشکل مورد بحث را پیش‌بینی نمی‌کرد. او گفت:

هیچ‌کس فکرش را نمی‌کرد، ما به آن فکر نکردیم. [این مشکل] به فکر جامعه‌ی ستاره‌شناسان نیز نرسید.

پوشش آزمایشی که بازتابندگی ماهواره‌ها را کاهش خواهد داد، می‌تواند مشکل را رفع کند؛ درنتیجه اسپیس‌ایکس کاربردپذیری آن را آزمایش خواهد کرد. شاتول گفت:

این پوشش قطعا عملکرد ماهواره‌ها را از نظر حرارتی تغییر می‌دهد. این کار ‌نوعی آزمون و خطا خواهد بود؛ اما ما مشکل را رفع خواهیم کرد.

به‌گزارش اداره کل ارتباطات شرکت ارتباطات سیار ایران، مرتضی طاهری بخش در نشست تخصصی «عدم قطعیت‌های توسعه‌ی نسل پنجم ارتباطات در شهرهای هوشمند» در روز سه شنبه، ۱۹ آذرماه و هم‌زمان با برپایی نمایشگاه «تهران هوشمند» در سالن همایش‌های برج میلاد، با بیان اینکه جای خرسندی است که پیش از ورود و فراگیری تکنولوژی 5G، با برگزاری نشست‌های تخصصی به فکر آماده و فراهم‌سازی شرایط مواجهه با این فناوری هستیم، گفت:

نخستین موضوع درباره‌ی عدم قطعیت‌ها، بحث «فرکانس» است.

معاون فنی و توسعه‌ی شبکه‌ی همراه اول افزود:

براساس آنچه در کنفرانس جهانی ارتباطات رادیویی ۲۰۱۹ (WRC-19) نهایی شده، رگولاتوری‌ها باید طیف پیوسته‌ی ۸۰-۱۰۰ مگاهرتز را در باند ۳/۵ گیگاهرتز و حداقل باند یک گیگاهرتز را برای باندهای موج میلیمتری در نسل پنجم در نظر بگیرند؛ در غیر این صورت شبکه‌ی 5G جان نخواهد گرفت.

طاهری بخش بحث دیگر را در ارتباط با زیرساخت ها دانست و گفت:

باتوجه به اینکه پایداری 5G نزدیک به صددرصد بوده و قرار است سرویس‌های پرریسکی بر بستر آن ارائه شود، باید به مقوله زیرساخت ها اهمیت ویژه‌ای داد؛ برآورد می‌شود اجرای پایلوت این نسل را تا ۲۰۲۱ – ۲۰۲۲ و توسعه فراگیر آن را تا ۲۰۲۴ – ۲۰۲۵ داشته باشیم.

طاهری بخش «رساندن فیبر به محل سایت‌های ارتباطی»، «تجمیع دیتاسنترها» و «تعامل 5G با نسل‌های قبلی» را از جمله دیگر مباحث لازم برای ورود به این تکنولوژی عنوان کرد و گفت:

گذشته از تمامی این موارد، سرویس‌های اپراتورها مبتنی بر تقاضاست و تازمانی‌که صنعت تقاضایی برای استفاده از ظرفیت‌های 5G نداشته باشد، اپراتورهای ارتباطی برای رفتن به سمت 5G ترغیب نخواهند شد.

معاون فنی و توسعه‌ی شبکه شرکت ارتباطات سیار ایران در ادامه‌ی سخنانش و در پاسخ به سؤال مدیر پنل مبنی بر ضرورت سرمایه‌گذاری مشترک اپراتورها برای ورود به 5G یادآور شد:

باید سیاست‌های تشویقی دراین‌زمینه وجود داشته باشد تا این مهم محقق شود. سرمایه‌گذاری مشترک را می‌توان در قالب دو مدل «ایجاد شرکت مشترک» یا «اجاره زیرساخت‌های فراهم شده توسط سرمایه‌گذاری ثالث» پیش برد و در مباحث مرتبط با فرکانس هم می‌توان RAN Sharing را به اجرا گذاشت. با این حال چشم انداز روشنی برای همکاری اپراتورها حول محور این تکنولوژی قائل نیستیم، مگر اینکه رگولاتوری سیاست‌های تشویقی نظیر کاهش تسهیم درآمدش از ۳۱ به ۵ درصد یا تخصیص فرکانس بیشتر به اپراتورها را پیاده‌سازی کند.

در این نشست تخصصی معاون امور رادیویی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی نیز حضور داشت.

دنیا به‌سرعت به‌سمت دیجیتالی شدن در حرکت است. هیچ‌ بعدی از زندگی بشر نیست که تحت تأثیر دنیای دیجیتال قرار نگرفته باشد و طبیعتا اقتصاد نیز از این قاعده مستثنا نیست. در جهان امروز، ما با شکلی متفاوت از اقتصاد به‌نام اقتصاد دیجیتال رو‌به‌رو هستیم. اینترنت و شبکه‌های مجازی به‌شکل حیرت‌آوری اقتصاد را تحت تأثیر خود قرار داده‌اند؛ به گونه‌ای که امروزه می‌توان گفت هیچ کشوری نیست که بتواند بدون اینترنت اقتصاد خود را اداره کند. حتی کشورهای بسیار فقیر در آفریقا یا کشورهایی جنگ زده مانند افغانستان نیز برای انجام بسیاری از عملیات تجاری خود ملزم به استفاده از ابزار الکترونیک هستند.

در چنین دنیایی لزوم ایجاد زیرساخت‌هایی مناسب برای کشورها از اهمیت بیش‌ازپیش برخوردار خواهد بود. چه بخواهیم و چه نخواهیم، جهان فردا جهان هوش مصنوعی است. این موجی است که خواه ناخواه تمام کشورها را درمی‌نوردد. در این میان کشورهایی برنده خواهند بود که زودتر سوار موج شوند و کشورهایی که تعلل کنند، نخواهند توانست از پتانسیل‌های ایجادشده استفاده‌ی کامل را ببرند.

اقتصاد دیجیتال چیست؟

به زبان ساده اقتصاد دیجیتال «شبکه‌ای جهانی از اقتصاد و فعاليت‌های اجتماعی است که از طريق فناوری اطلاعات مانند اينترنت، موبايل و شبکه‌ها محقق شده است». در اقتصاد دیجیتال دو رکن اساسی وجود دارد:

• تولید کالای دیجیتال
• تولید کالای غیردیجیتال با استفاده از فرآیندها و ابزار دیجیتال

در دنیای امروز شما هر لحظه در مواجهه با اقتصاد دیجیتال هستید. هنگامی که تاکسی اینترنتی می‌گیرید، هنگامی که از خرده‌فروشی آنلاین خرید می‌کنید، هنگامی که پولی حواله می‌کنید، برای مسافرت بلیت قطار می‌گیرید و حتی هنگامی که برای شریک تجاری‌تان پیامی می‌فرستید، تمام این‌ها را می‌توان در ذیل اقتصاد دیجیتال تعریف کرد. باتوجه به تمام این تفاسیر می‌توان گفت، مرزهای بین اقتصاد سنتی و اقتصاد دیجیتال بسیار کمرنگ شده است؛ به‌طوری‌که امروز نمی‌توان مرز مشخصی بین اقتصاد دیجیتال و غیر دیجیتال قائل شد.

پتانسیل‌های اقتصاد دیجیتال چیست؟

اقتصاد دیجیتال مانند تمام پدیده‌های نوظهور دنیا دارای پتانسیل‌های بالقوه‌ای است که می‌تواند باتوجه به ظرفیت‌های موجود در کشور به فعلیت درآید. خوشبختانه میزان نفود اینترنت و گوشی‌های هوشمند در ایران طی سالیان اخیر رشد چشمگیری داشته است و این رشد، بستری را فراهم آورده که شرکت‌های دانش‌بنیان و استارتاپ‌ها بتوانند در آن خدمات خود را ارائه دهند. همچنین وجود متخصصان بسیار زیاد در زمینه‌ی فناوری اطلاعات در کشور به پیشرفت بیش‌ازپیش دراین‌زمینه کمک می‌کند.

پتانسیل اقتصاد دیجیتال آنقدر زیاد است که کشورهایی مانند هند و اندونزی با استفاده از آن توانسته‌اند خود را به رده‌ی اقتصادهای نوظهور ارتقا دهند. همچنین فناوری‌های دیجیتال فرصت مناسبی را در اختیار شرکت‌های بین‌المللی قرار داده است تا بتوانند به بازارهای جهانی دسترسی پيدا کنند و اطلاعات محصولات و خدمات خود را به‌صورت آنلاین در اختيار مشتریان قرار ‌دهند. برای مثال ارزش تجارت کالا از طریق فروشگاه‌های آنلاین علی بابا و آمازون از سال ۲۰۱۲، ساليانه ۳۰ درصد افزایش داشته و ميزان فروش‌شان در سال ۲۰۱۶ بيش از ۷۰۰ ميليون دلار بوده است. در سال ۲۰۱۶ تقریبا ۵۰ ميليون شرکت بزرگ و کوچک جهان از طریق فيسبوک برای خود کسب‌وکار ایجاد کردند که این مقدار نسبت به سال ۲۰۱۴ افزایش دو برابری را نشان می‌داد.

استفاده از خدمات دیجيتال در بخش‌های مختلف جامعه می‌تواند نقش مهمی در توسعه کشورها داشته باشد. برای مثال در حوزه سلامت، فناوری تله مدیسين می‌تواند خدمات پزشكی باکيفيت را به‌راحتی و با هزینه‌ی کم در اختيار کاربران این فناوری قرار دهد و به بيمارستان‌ها و مراکز پزشكی این امكان را می‌دهد که بتوانند به متخصصان به‌راحتی دسترسی داشته باشند. در برخی از کشورهای آفریقایی برنامه‌های سلامت الكترونيكی در حال اجرا است. کنيا یكی از کشورهای پيشرو در این زمينه است که در سال ۲۰۱۵ همكاری خود را با گروه مِرک آغاز کرد. آن‌ها با مشارکت یكدیگر پلتفرم سلامت الكترونيكی تدوین کرده‌اند که در آن بيماران و ارائه‌دهندگان خدمات پزشكی را در نقاط دوردست از طریق انتقال اطلاعات و دانش و ویدئوکنفرانس با متخصصان در بيمارستان کنياتا پيوند می‌دهد و بدین وسيله کيفيت خدمات ارائه شده در این کشور افزایش و هزینه استفاده از خدمات پزشكی بسيار کاهش یافته است.

استفاده از فناوری دیجيتال در حوزه بانكداری نيز تأثيرگذار است. فناوری موبایل بانک باعث شده که فعاليت‌های مالی سازمان‌ها با سرعت بيشتری انجام شود که برای توسعه بازار آن‌ها بسيار مفيد و مؤثر است. مورد دیگر در حوزه بانكداری این است که فناوری‌های دیجيتال می‌توانند پلتفرم‌های آنلاین ارتباطات همتا به همتا (peer to peer) را نيز پشتيبانی کنند. برای مثال در کشور اندونزی شرکت آمارثا از حالت یک مؤسسه مالی کوچک سنتی به یک شرکت فعال در فناوری‌های مالی (فینتک) تبدیل شده است. این شرکت از فناوری یادگيری ماشينی استفاده می‌کند که از روی داده‌های مربوط به رفتار افراد و تراکنش‌های مالی آن‌ها ميزان اعتبار آن‌ها را می‌سنجد و به افرادی که تا به حال هيچ سابقه اعتباری رسمی نداشته‌اند، تسهیلات بانكی اعطا می‌کند. استفاده این شرکت از چنين فناوری سبب توسعه و افزایش کارایی آن شده و ميزان وام پرداختی توسط آن به ميزان ۶۰۰ درصد افزایش یافته است. در کشوری که یک سوم جمعيت آن دارای حساب بانكی نيست، آمارثا ۱/۵ ميليون دلار وام به ۳۰٫۰۰۰ کارآفرین کوچک پرداخت کرده و سقف وام‌ها را از ۲۲۵ دلار به ۷۵۰ دلار افزایش داده؛ همچنين به ۲۳٫۰۰۰ نفر از زنان روستایی تقریبا ۴ ميليون دلار وام اعطا کرده است.

اقتصاد دیجیتال چگونه پیشرفت می‌کند؟

فناوری‌های دیجيتال با ایجاد محيطی پویا و مناسب، سبب بهبود روند سرمایه‌گذاری کسب‌وکارها و اثربخشی فعاليت‌های کارآفرینانه آن‌ها می‌شوند. وابستگی بخش‌های اقتصادی به یكدیگر و نياز آن‌ها به فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات، جلوه‌گر نقش و اهميت اقتصاد دیجيتال در توسعه و نياز به سرمایه‌گذاری کسب‌وکارها در زیرساخت‌ها و فناوری‌های دیجيتال است.

یكی از شاخص‌های اندازه‌گيری ميزان توسعه اقتصاد دیجيتال که در اروپا استفاده می‌شود، شاخص اقتصاد دیجيتال و جامعه (DESI) است. با استفاده از این شاخص از پنج بُعد مختلف می‌توان عملكرد کشورهای عضو اتحادیه اروپا را در توسعه دیجيتالی بررسی کرد؛ این ابعاد عبارت‌اند از:

• كيفيت و كمّيت اتصال: به‌عنوان معياری برای اندازه‌گيری ميزان توسعه زیرساخت‌های فيزیكی اینترنت و کيفيت آن‌ها.
• سرمايه انسانی: توانایی منابع انسانی کشورها را در بهره‌برداری از فرصت‌های به وجود آمده ناشی از جامعه فناوری بررسی می‌کند.
• استفاده از اينترنت: به فعاليت‌هایی که افراد به‌صورت آنلاین انجام می‌دهند اشاره دارد.
• يكپارچگی تكنولوژی‌های ديجيتال: سطح دیجيتال‌سازی کسب‌وکارها و ميزان استفاده از فروش آنلاین را تعيين می‌کند.
• خدمات عمومی ديجيتال: دیجيتال کردن خدمات عمومی ارائه شده را در قالب دولت الكترونيک اندازه‌گيری می‌کند.

کشورهای اروپایی با بررسی شاخص DESI می‌توانند حوزه‌هایی را تعيين کنند که از نظر سرمایه‌گذاری در اولویت قرار دارند. وجود چنین پروتکل‌هایی در ایران و الزام نهادهای قانون‌گذار و اجرایی به تبعیت از آن‌ها برای پیشبرد اهداف اقتصادی کشور بسیار لازم و ضروری است.

اقتصاد دیجیتال و رشد اقتصادی

همان‌طور که گفته شد، فناوری‌های دیجيتال تأثير زیادی بر بخش‌های مختلف یک اقتصاد مانند بخش سلامت، آموزش و خدمات دولتی دارند. میزان رشد اقتصاد دیجیتال هرساله حدود ۱۰ درصد بوده که این مقدار از رشد سالیانه اقتصاد کل دنیا بیشتر است. در بازارهای نوظهور، اقتصاد مبتنی بر اینترنت هرساله بین ۱۲ الی ۲۵ درصد رشد می‌کند که این امر تأثيرات زیادی بر اوضاع اجتماعی، اقتصادی و سیاسی دارد.

در سال ۲۰۱۶ سهم اقتصاد دیجيتال از اقتصاد کل کشور چين به ۴/۳ تریليون دلار رسيده که این مقدار تقریبا ۳۰ درصد از توليد ناخالص داخلی این کشور است. همچنين در ايالات متحده ميزان سرمایه ایجاد شده توسط اقتصاد دیجيتال در سال ۲۰۱۶ به ميزان ۲/۱ تریليون دلار بوده که ۵/۶ درصد از توليد ناخالص داخلی این کشور را به خود اختصاص داده است. اين امر از اهميت روزافزون اقتصاد ديجيتال در جهان حكايت دارد.

در دهه‌های اخیر دیجیتال‌سازی به‌عنوان یک عامل مهم اقتصادی در نظر گرفته می‌شود که به رشد اقتصادی شتاب می‌بخشد و ایجاد مشاغل جدید را تسهیل می‌کند. باتوجه به اینكه محیط فعلی اقتصاد جهانی بسیار ناپایدار است، سیاستگذاران می‌توانند با یاری فناوری‌های دیجیتال رشد اقتصادی و بازار نیروی کار را بهبود ببخشند. اقتصادهای توسعه‌یافته از بالاترین رشد اقتصادی برخوردار هستند و نسبت به اقتصادهای نوظهور تمایل زیادی به ایجاد مشاغل در این حوزه ندارند. در مقابل، تأثیر دیجیتال‌سازی بر اقتصادهای نوظهور به‌گونه‌ای بوده است که عمده تلاششان در زمينه‌ی ایجاد مشاغل جدید در حوزه دیجيتال انجام می‌شود.

یكی از مهم‌ترین دلايل تمایز تأثير فناوری‌های دیجيتال در کشورهای مختلف، تفاوت ساختار اقتصادی اقتصادهای توسعه‌یافته و نوظهور است. دیجيتال‌سازی در کشورهای توسعه‌یافته تأثير بسزایی بر رشد اقتصادی داشته، سبب ارتقای بهره‌وری آن‌ها شده و موجب می‌شود که مشاغل با مهارت‌های پایين و ارزش‌افزوده کم در این کشورها حذف و به بازارهای نوظهور با نيروی کار ارزان‌تر منتقل شوند. در مقابل، اقتصادهای نوظهور مبتنی بر صادرات هستند و توسط بخش‌های تجاری اداره می‌شوند؛ آن‌ها غالباً تمایل دارند تا از منافع حاصل از دیجيتال‌سازی در بازار نيروی کار بهره گيرند. سياست‌گذاران می‌توانند با طی سه مرحله آثار ناشی از دیجيتال‌سازی را کنترل کنند. اول باید برای بخش‌هایی که تمایل به حداکثر کردن دیجيتال‌سازی در آن‌ها دارند، طرح‌هایی دیجيتالی تدوین کنند. دوم باید ظرفيت‌های لازم را تهيه و افراد را به اجرای این طرح‌ها تشویق نمایند. سوم برای ایجاد یک اکوسيستم جامع از فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات و برای جذب و بهره‌برداری از خدمات دیجيتال، باید با صنایع، مصرف‌کنندگان و نهادهای دولتی ارتباط قوی برقرار کنند.

اقتصاد دیجیتال و ایجاد شغل

در گذشته اقتصادها از تغييرات فناورانه منافع بسياری به دست می‌آوردند، اما کسب این منافع سال‌های زیادی به طول می‌انجاميد. امروزه تأثيرات فناورانه سرعت پيشرفت جوامع را دو چندان کرده است. نفوذ اینترنت، تلفن‌های همراه و دسترسی به داده و اطلاعات با سرعت بسيار زیادی در حال رشد هستند. تغييرات سریع فناورانه و جریان اطلاعات، در بازار نيروی کار تغييرات قابل‌ توجهی را به وجود آورده‌اند و آینده‌ی مشاغل را تغيير داده‌اند. درحالی‌که این تحولات رشد اقتصادی، مشاغل و مهارت‌های جدیدی را به‌همراه دارند، از سوی دیگر ممكن است به اتوماتيک کردن وظایف معمولی منجر شده و موجب حذف برخی از افراد در جریان کار شوند. با این حال توانایی استفاده از فرصت‌های به وجود آمده و عبور از موانع بالقوه به‌طور کامل به دست نيامده و بسياری از افراد جوامع ممكن است به‌علت ناآگاهی از این تحولات و نبود امكانات لازم برای سازگاری با آن‌ها، آسيب‌های جبران‌ناپذیری را متحمل شوند. برخلاف تغييرات فناورانه گذشته که فقط کارکنان کم‌مهارت را تحت تأثير قرار می‌دادند، امروزه سرعت بالای تغييرات کل نيروی کار جهان را در هر سطح از مهارت متأثر کرده‌اند. بنا بر مطالعات انجام شده توسط سازمان همكاری و توسعه اقتصادی در ۲۱ کشور توسعه‌یافته دنيا، ۹ درصد از مشاغل قابليت انجام به‌صورت خودکار را دارند که این مقدار در سایر کشورها بين ۶ تا ۱۲ درصد متغير است. همچنين کارکنان با سطح تحصيلات پایين با احتمال بيشتری نسبت به دیگر کارکنان در معرض خطر جایگزینی با فناوری‌های جدید هستند، درحالی‌که ۴۰ درصد از کارکنان با مدرک آموزش متوسطه و کمتر از ۵ درصد کارکنان با تحصيلات عالی نيز با چنين خطری مواجه هستند. طی مطالعاتی که در سال ۲۰۱۰ در آمریکا انجام شده است، یک فرد با درآمد ساعتی ۲۰ دلار به احتمال ۸۳ درصد شغل خود را از دست خواهد داد، حتی افرادی با درآمد ساعتی ۴۰ دلار نیز به احتمال ۳۱ درصد شغل خود را به یک ماشین واگذار خواهند کرد.

اما اين يک وجه ماجرا است. تكنولوژی همواره بيش از آنكه مشاغل را از بين ببرد آن‌ها را به‌وجود آورده است. تنها چيزی كه در اين ميان تغيير خواهد كرد نوع نگاه و مهارت‌هايی است كه افراد بايد فرا بگيرند. چند نمونه از اين مهارت‌ها عبارت است از:

• یادگیری روش‌های کسب درآمد برپایه‌ اینترنت
• توانایی کار با فناوری‌های دیجیتال
• آشنایی با ویژگی‌های ارتباطی و رفتاری در عصر دیجیتال
• قدرت ایجاد و حل مسئله
• برخورداری از ذهنیت رشد و یادگیری دائمی
• برخورداری از تخصص در انجام وظایف

افرادی که نتوانند با این موج همراه شوند و این توانایی‌ها را در خود ایجاد کنند به‌سادگی از چرخه‌ی شغلی کنار زده خواهند شد یا به مشاغلی با سطح درآمد پایین‌تر منتقل می‌شوند. اما افرادی که بتوانند خود را با شرایط جدید وفق دهند قطعا می‌توانند ارتقای شغلی مناسبی را تجربه کنند. دنیای دیجیتال به‌خاطر ماهیت تخصصی و حرفه‌ای خود باعث ایجاد مشاغل زیاد و با درآمد بالا شده است؛ مشاغلی مانند تحلیلگر دیجیتال، متخصص کلان داده، متخصص هوش مصنوعی، معمار واقعیت مجازی، تحلیلگر وب و... همگی از جمله مشاغل پردرآمد در دنیای اقتصاد دیجیتال هستند که اگرچه به‌شدت نیاز به تخصص دارند اما می‌توانند جایگزینی برای مشاغل کم‌بازده و سخت قدیمی باشند.

نکته‌ی دیگر اینکه ایجاد شغل در دنیای دیجیتال با سرمایه کمتری انجام می‌شود؛ به‌علاوه باعث افزایش بهره‌وری در مشاغل قدیمی می‌شود. تاکسی‌های اینترنتی میزان بهره‌وری تاکسی‌ها را تا حد بسیار زیادی افزایش داده‌اند و اگرچه باعث از بین رفتن مشاغلی با بازده‌ی پایین مانند تاکسی‌های سنتی شده‌اند، مشاغل جدیدی را ایجاد کرده‌اند که می‌توان گفت بسیار کاراتر هستند، یا شرکت‌های خرده‌فروشی آنلاین. در گذشته افراد برای فروش محصولات خود مجبور بودند این محصولات را در فروشگاه‌های سطح شهر به‌صورت محدود به نمایش بگذارند و جای تعجب نیست که بدانیم عمدتا با شکست مواجه می‌شدند. اما امروزه افراد می‌توانند به‌راحتی با قراردادن محصولات خود در بستر شبکه‌های مجازی محصولات خود را در لحظه به هزاران نفر در سرتاسر کشور ارائه دهند. این امکان تا پیش از به‌وجود آمدن این بستر عملا غیرممکن بود. پس باید توجه داشت که دیجیتالی شدن نه‌تنها باعث ایجاد مشاغل جدید بلکه باعث افزایش بهره‌وری در مشاغل قدیمی نیز خواهد شد.

نتیجه‌گیری و جمع‌بندی

همان‌طور که گفته شد، اقتصاد دیجیتال به‌همراه خود مزایا و معایبی خواهد آورد. تکنولوژی‌های جدید همواره باعث تغییرات در سطح کلان اجتماع و فرهنگ شده‌اند. گاهی باعث بهبود و گاهی سبب عقب‌گرد اجتماعی بوده‌اند اما هیچ‌گاه متوقف نشده‌اند. در مورد اقتصاد دیجیتال نیز وضع به همین صورت است. دولت‌ها باید با ایجاد فرهنگ مناسب، مطالعات مستمر و افزایش سطح دانش خود نسبت به تکنولوژی‌های جدید از معضلات و مشکلات آن‌ها آگاه شوند و در راستای توانمندسازی مردم و جامعه بکوشند. باید توجه داشت که در تاریخ، همواره تکنولوژی بوده باعث جایگاه کشورها شده است. اگر کشور ما بخواهد در زمره‌ی کشورهای تأثیرگذار در حیطه‌ی اقتصاد جهانی قرار بگیرد، مجبور به استفاده از پتانسیل‌های ایجاد شده دراین‌زمینه است؛ علاوه‌بر این به‌علت شرایط خاص کشور این اجبار صد چندان نیز می‌شود.

عمده مشکلاتی که برای پیاده‌سازی اقتصاد دیجیتال در کشور با آن‌ها مواجه هستیم عبارت‌اند از:

• زیرساخت‌های ضعيف برای افزایش ظرفيت توليد
• منابع مالی محدود
• کم بودن ميزان نوآوری در سازمان‌ها
• نداشتن دانش فناورانه کافی
• نبود افراد با مهارت‌های لازم و فقدان آموزش مناسب
• ناتوانی در جذب استعدادهای هوشمندانه فناوری
• نبود قوانین مشخص در حیطه مالکیت معنوی
• عدم اطمینان کسب‌وکارها به سیستم اجرایی و نبود سازوکار مدون
• نبود بستر مناسب اینترنتی در کشور
• (در جدیدترین مورد) نبود اطمینان از قطع دائمی اینترنت

یکی از الزامات مهم برای توسعه اقتصاد دیجیتال، تعامل با دنیا است؛ برای این کار لازم است دولت و نهادهای مربوطه تمام تلاش خود را به‌منظور افزایش تعامل یادشده انجام دهند. امضای پیمان‌نامه‌های دوطرفه با کشورهای مختلف، امضای پیمان‌نامه‌های همکاری مشترک، افزایش تعامل تکنولوژیکی و اهمیت دادن به قشر متخصص در کشور، ایجاد بستر مناسب برای سرمایه‌گذاری عموم مردم در شرکت‌های فناوری‌محور، افزایش بستر برای استفاده امن، آسان و مطمئن از امکانات دیجیتالی و... از جمله کارهایی است که دولت باید برای پیشبرد اهداف کشور در راستای بهبود وضعیت اقتصاد دیجیتال در کشور انجام دهد.

دی سال گذشته، هواوی پردازنده سرور Kunpeng 920 مبتنی‌بر معماری ARM را رونمایی کرد. مادربرد جدید هواوی موسوم به Kunpeng D920S10 که به‌تازگی معرفی شده، با بهره‌مندی از پردازنده‌ی کونپنگ 920 به رایانه‌های مبتنی‌بر تراشه‌های ARM‌ قدرت می‌دهد.

براساس اعلام Liliputing، مادربرد جدید هواوی به ۶۴ گیگابایت حافظه‌ی رم DDR-2400 و ۶ درایو SATA 3.0، سه اسلات PCIe، چهار پورت USB 3.0، چهار پورت USB 2.0 و یک کنترلر اترنت مجهز است.

همان‌طورکه گفته شد، پردازنده‌ی جدید سرور مبتنی‌بر معماری ARM سال گذشته معرفی شد و اکنون هواوی قصد دارد از این پردازنده‌ها برای دسکتاپ استفاده کند. هنوز مشخص نیست مادربرد و پردازنده‌ی مبتنی‌بر معماری آرم قرار است برای دسکتاپ‌های ویندوز ۱۰ به‌کار برده شود یا خیر. البته مشخص‌نبودن این موضوع بدین‌معنی نیست که در آینده نیز چنین اتفافی رخ نخواهد داد.

اینتل در بهینه‌سازی و آماده‌سازی نهایی پردازنده‌های گرافیکی Xe مشکلات متعددی دارد. کارشناسان دنیای سخت‌افزار با بررسی وضعیت موجود صنعت چنین ادعایی را مطرح می‌کنند. البته جزئیاتی که درادامه می‌خوانید همگی شایعه هستند و باید با دقت فراوان آن‌ها را بررسی کرد. کاربری از فروم آنلاین Chipshell با ادعای ارتباط داخلی با اینتل و آشنایی با فرایندهای طراحی کارت گرافیک این شرکت، می‌گوید غول پردازنده وضعیت مناسبی در تولید خانواده‌ی Xe ندارد.

منبع اخبار جدید درباره‌ی کارت‌های گرافیک Intel Xe می‌گوید شرکت در توسعه‌ی کارت‌های گرافیک مذکور با مشکل روبه‌رو است. به‌علاوه، آن‌ها ظاهرا توانایی رقابت جدی با غول‌های قدیمی بازار، یعنی انویدیا و AMD را  ندارند. به تمامی مسائل موجود، ضعف کارت‌های گرافیک Xe در بازدهی درمقایسه‌با محصولات رقیب را هم اضافه کنید.

ادعای عملکرد ضعیف‌تر کارت‌های Xe باتوجه‌به نمونه‌های اولیه‌ای مطرح می‌شود که خود شرکت اینتل معرفی کرد. درواقع، محصول پونته‌وکیو که با هدف‌گیری کاربران حرفه‌ای طراحی می‌شود، احتمالا کارایی و بازدهی بسیار بهتری خواهد داشت. کارت گرافیک مذکور از فرایند تولید اختصاصی هفت‌نانومتری اینتل بهره می‌برد.

منابع خبر می‌گویند پونته‌وکیو که در دسته‌ی پردازنده‌های گرافیکی مرکز داده قرار می‌گیرد، باتوجه به‌گفته‌ی خود اینتل، تا سال ۲۰۲۱ به بازار نخواهد رسید. آن‌ها معتقدند احتمالا این پردازنده تا سال ۲۰۲۲ نیز آماده نخواهد بود. البته اضافه‌شدن یک سال به زمان عرضه‌ی محصول سخت‌افزاری، آن‌هم محصولی مهم و انقلابی، عجیب به‌نظر نمی‌رسد و در دنیای سخت‌افزار مرسوم است.

توسعه‌ی درایور

در بخش دیگری از اخبار جدید Xe می‌خوانیم اینتل زمان زیادی برای بهبود درایور گرافیکی نیاز دارد و فعلا برنامه‌ای برای کارت‌های گرافیک با پردازنده‌ی گرافیکی متفرقه ندارد. به‌بیان‌‌دیگر، فقط کارت‌هایی با پردازنده‌ی گرافیکی اینتل عرضه خواهند شد.

همان‌طورکه در ابتدای مطلب گفته شد، تمامی مطالب کنونی در حد شایعه هستند. گفتنی است با وجود نیاز به دقت فراوان در بررسی آن‌ها، باید بدانیم کاربر فاش‌کننده‌ی اطلاعات (wjm47196) سابقه‌ی درخشانی در ارائه‌‌ی اخبار صحیح درباره‌ی کارت‌های گرافیکی دارد. او قبلا اطلاعاتی صحیح از عرضه‌ی کارت‌های گرافیک AMD Navi منتشر کرده است.

علاوه‌بر شایعه‌های موجود، برخی اخبار رسمی نیز نشان‌دهنده‌ی مشکل تولید پردازنده‌های گرافیکی اینتل هستند. خروج تعدادی از افراد مهم شرکت از گروه بازاریابی، یکی از مسائلی است که شاید در روند توسعه‌‌ی محصولات نیز خلل وارد کند. در چند ماه اخیر، کریس هوک، مدیر بازاریابی فناوری‌های بصری و گرافیک و هثر لنون، مدیر ارشد بازاریابی دیجیتال دپارتمان گرافیک، اینتل را ترک کرده‌اند که هر دو از کارمندان سابق AMD بوده‌اند.

اخبار پیشین درباره‌ی اینتل ادعا می‌کنند کارت‌های گرافیک Xe به‌زودی به بازار عرضه می‌شوند. خروج دو مدیر ارشد بازاریابی از شرکت می‌تواند درصورت عرضه‌ی زودهنگام کارت‌ها، مشکلات زیادی در نفوذ این محصولات به بازار ایجاد کند. اولین کارت گرافیک رسمی از خانواده‌ی Xe در پایان اکتبر سال جاری به‌کار گرفته و فعالیت آن به رسانه‌ها نمایش داده شد. این محصول احتمالا تا میانه‌ی سال ۲۰۲۰ به بازار عرضه می‌شود؛ البته باتوجه‌به شایعه‌ها، شاید باید کمی بیشتر برای مشاهده‌ی محصولات مذکور منتظر بمانیم.

درنهایت، باید بگوییم کاربر فاش‌کننده‌ی اطلاعات اینتل (wjm47196) اطلاعاتی نیز درباره‌ی AMD منتشر کرده است. احتنمالا AMD در نمایشگاه CES پیش‌ رو، پیش‌نمایشی از نسل دوم کارت‌های گرافیک رادئون RDNA ارائه خواهد داد.

مایکروسافت از مدت‌ها قبل اعلام کرده بود ۱۰ دسامبر ویندوز ۱۰ موبایل را کنار خواهد گذاشت. خاتمه‌دادن به کار ویندوزفون و ویندوز ۱۰ موبایل فرصت خوبی است تا ردموندی‌ها تمرکز خود را بر بخش‌های دیگر، به‌ویژه ساخت برنامه‌هایی برای دستگاه‌های سرفیس آینده خود بگذارد.

درحالی‌که برخی از کارشناسان تلاش‌های مایکروسافت برای توسعه‌ی پلتفرم اختصاصی گوشی‌های هوشمندش را مسخره می‌کنند، تعداد زیادی از کاربران از ویندوز ۱۰ موبایل و ویندوزفون ۸ به‌عنوان خاطرات دلپذیر یاد می‌کنند. درواقع، مایکروسافت و شرکایش در پروژه‌ی ویندوزفون و ویندوز ۱۰ موبایل نتوانستند به موفقیت برسند؛ درنتیجه بهترین کار کنارگذاشتن آن بوده است. باوجوداین، مایکروسافت وظیفه داشت از دستگاه‌های فروخته‌شده‌ پشتیبانی کند و درنهایت، این مسئولیت امروز به‌پایان رسید.

درحقیقت، کاربرانی که از دستگاه‌های مجهز به ویندوزفون و ویندوز ۱۰ موبایل بهره می‌برند، دیگر به‌روزرسانی‌های امنیتی این سیستم‌عامل را دریافت نخواهند کرد. البته این گوشی‌ها به‌کار خود ادامه خواهند داد و مایکروسافت پایانی برای دسترسی به برنامه‌های Microsoft Store اعلام نکرده و احتمالا پشتیبانی از برنامه‌ها و سایر نرم‌افزارها به توسعه‌دهندگان و OEMها بستگی دارد.

به‌نظر می‌رسد در‌حال‌حاضر جدیدترین برنامه‌ی مایکروسافت درزمینه‌ی جذب برنامه‌نویسان برنامه‌های اندرویدی است تا نرم‌افزارهای مایکروسافت را با استفاده از زبان طراحی Fluent و API دیگر برای دستگاه‌هایی با دو نمایشگر مانند Surface Duo بپردازند طراحی و بازطراحی کنند. این استراتژی باتوجه‌به خاص‌بودن دستگاه‌هایی مانند Surface Duo بسیار جذاب خواهد بود. البته موفقیت مایکروسافت دراین‌زمینه به جدی‌بودن این شرکت در تشویق توسعه‌دهندگان و دیگر کاربران بستگی خواهد داشت. درواقع، اگر مایکروسافت انتظار دریافت نتیجه‌ی بهتری درمقایسه‌با ویندوزفون و ویندوز ۱۰ موبایل دارد، باید تلاش زیادی کند؛ البته هنوز یک سال برای رسیدن به این موفقیت زمان دارد.

پرنده هدایت‌پذیر از دور یا همان پهپاد کار خود را از سال ۱۸۴۹ در اتریش آغاز کرد و امروز با پیشرفت تکنولوژی به حدی گسترش پیدا کرده که به طور گسترده در زمینه‌های مخابرات، ناوبری جهانی، تحقیقات هواشناسی، جغرافیایی و نظامی به کار گرفته می‌شوند.

در حال حاضر ۳۲ کشور در حال ساخت و گسترش ۲۵۰ مدل پهپاد در مدل‌های بسیار کوچک، مینیاتوری و پهپاد‌های سنگین هستند که بیشتر نمونه سنگین در زمینه نظامی با امکان حمله به اهداف زمینی یا هوایی، پهپاد‌های تجسسی و جاسوسی، پهپاد‌های پشتیبانی و لجستیکی کاربرد دارند.

ورود ایران به باشگاه ساخت پهپاد

ایده اولیه ساخت پهپاد در کشورمان به سال‌های پیش از انقلاب بازمی‌گردد، اما این موضوع هربار با شکست روه‌به‌رو شد تا این که پس از پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۷ نیرو‌های مسلح با همکاری جوانان انقلابی در جهاد دانشگاهی اصفهان کار ساخت یک پهپاد شناسایی را آغاز کردند.

این موضوع موجب شد تا اولین پهپاد شناسایی ایرانی با نام تلاش با سرعت ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت که با رادیو کنترل هدایت می‌شد، ساخته شود و پس از آن هم تلاش ۲ با سرعت ۱۴۰ کیلومتر بر ساعت، شعاع عملیاتی ۵ کیلومتر، سقف پروازی ۲۷۰۰ متر و مداومت پروازی ۴۵ دقیقه پا به میدان نبرد گذاشت و در نتیجه گردان رعد سپاه پاسداران جهت انجام عملیات‌های شناسایی با پهپاد‌ها به وجود آید.

با ایده طراحی و ساخت تلاش، پس از مدتی خانواده پهپاد مهاجر ساخته شد که این روز‌ها به پرنده‌ای استراتژیک برای نیرو‌های مسلح تبدیل شده، اما این پایان ماجرا نبود، جوانان ایران اسلامی چنان در زمینه پهپادی ورود پیدا کردند که بعد از ۴ دهه امروز نه تنها به قدرت پهپادی جهان تبدیل شدند، بلکه با تجهیزات پیشرفته خود در جنگ الکترونیک انواع پهپاد‌های دشمن را هم به دام انداختند.

گواه این موضوع شکار پهپاد گلوبال هاوک ۲۲۰ میلیون دلاری و در اختیار گرفتن پهپاد رادارگریز جانور قندهار یا همان ۱۷۰ RQ است، پهپاد‌های دیگری هم در طول سال‌های گذشته منهدم شدند که گوشه‌ای از آن در نمایشگاه شکار کرکس‌ها به نمایش درآمد، پهپاد‌هایی که امروز به لطف دانش بومی جمهوری اسلامی ایران با تفاوت نسبت به مدل غربی به تولید رسیده است.

در همین راستا باشگاه خبرنگاران جوان هم قصد دارد تا مجموعه گزارش‌هایی دستاورد‌های حوزه پهپادی کشور را که به صورت بومی طراحی و ساخته شده‌اند را بررسی و تحلیل کند.

ما در گزارش‌های قبلی از این مجموعه، پهپاد‌های شاهد ۱۲۹،  مهاجر ۱، سیمرغ،  مهاجر ۲، صاعقه، مهاجر ۳ و ۴ ، صادق، مهاجر ۶ ، کرار، یسیر، حماسه، ابابیل، سریر ، ابابیل ۲، کمان ۱۲ ، کیان ، حازم، مهاجم ۹۲، فرپاد، سفره‌ماهی ، سینه سرخ ، دلتا، طارق و سیمرغ دریاپایه را بررسی کردیم. در گزارش بیست و هفتم پهپاد فراز ۱۰۲ را بررسی کردیم که متن آن را در ادامه مطالعه می‌کنید.

فراز ۱۰۲، پهپادی که در هر لحظه عملیاتی می‌شود

یکی دیگر از پهپاد‌های جمهوری اسلامی ایران که در جهت تمرین نیرو‌های تازه‌کار کشور ساخته شد فراز ۱۰۲ است، اما این پهپاد با ویژگی‌های خاص خود توانست به سرعت جای خود را در میان یگان‌های پهپادی و حتی نیرو‌های زمینی جهت شناسایی استحکامات دشمن باز کند.

فراز ۱۰۲ یک نمونه دیگر از پهپاد‌های فوق سبک و دست پرتاب ایرانی است که به صورت خلبان خودکار پرواز می‌کند و قابلیت پرواز بر اساس مسیر و اهداف از پیش تعیین شده را دارد، این پهپاد در حال پرواز ارتباط با خلبان زمینی دارد و حتی قادر است در صورت قطع شدن ارتباط زمینی به صورت غیر فعال (Off line) و طبق برنامه از پیش تعیین شده پرواز کند.

این پهپاد با طول حدود ۱.۵ متر، جرم بین ۴ تا ۵ کیلوگرم جز دسته پهپاد‌های کوچک حساب می‌شود و به واسطه همین ابعاد توان مانور بالایی دارد؛ فراز ۱۰۲ با وزن سبک به راحتی می‌تواند در هر باندی نشست و برخاست داشته باشد؛ از طرف دیگر کوچکی و سبکی این مزیت را به پهپاد فراز ۱۰۲ داده تا نیرو‌های عمل‌کننده بتوانند با جداسازی قطعات، آن را کوله‌پشتی ریخته و حمل کنند.

نکته مهم دیگر در مورد این پهپاد این است که برای عملیاتی کردن فقط به یک نفر نیاز دارد، موضوعی که در نیرو‌های مسلح بسیاری از کشور‌ها به خصوص کشور‌های پیشرفته مورد توجه است و در حال حاضر فقط چند کشور دانش ساخت چنین پهپادی را دارند که جمهوری اسلامی ایران هم جز آن‌ها است.

این پهپاد بومی با ابعاد کوچک، اما توانایی پرواز تا ارتفاع ۳۳۰۰ متر را دارد، البته گفته شده که نمونه‌های به‌روزتر تا ارتفاع ۳۵۰۰ متر پرواز می‌کنند، یکی دیگر از ویژگی‌ها فراز ۱۰۲ سرعت آن است که از یک موتور الکتریکی با ملخ پلاستیکی نصب شده در پشت بدنه تامین می‌شود، این پرنده می‌تواند با بیشینه سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت پرواز کند البته سرعت گشت‌زنی این پهپاد ۶۰ کیلومتر بر ساعت و سرعت پیمایشی در حدود ۷۵ کیلومتر بر ساعت را دارد.

اما به جرات می‌توان مهم‌ترین ویژگی فراز ۱۰۲ را انجام عملیات انتحاری در صورت نیاز دانست، این پهپاد با وزنی که پیش‌تر گفته شد می‌تواند نزدیک به ۱ کیلوگرم مواد منفجره را برای زمان پرواز ۳۰ دقیقه حمل کند؛ ضبط و ارسال تصاویر و اطلاعات در مأموریت شناسایی، گشت زنی و کنترل منطقه تا شعاع عملیاتی ۱۰ کیلومتر و در مدت ۷۰ دقیقه ویژگی دیگر این پهپاد است.

ساخت پرنده‌هایی مانند فراز ۱۰۲ این قابلیت را به نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی ایران می‌دهد تا هدف را در عمق استراتزیک مورد هدف قرار دهد، موضوعی که خواب دشمن را آشفته و دوستان ایران را شاد کرده چرا که این پهپاد‌ها تهران را قادر می‌سازد متناسب با هر تهدید تجهیزات مورد نیاز پاسخگویی آن را در انواع مختلف بسازد تا هیچ دشمنی فکر تجاوز به این سرزمین را در ذهن هم پرورش ندهد.