دکتر سیدموید علویان با بیان اینکه هپاتیت به معنای «التهاب و ورم کبدی» است و به آن یرقان نیز می‌گویند، گفت: مهم‌ترین عوامل ایجادکننده این بیماری ویروس‌ها هستند. چنانچه این بیماری و علائم آن کمتر از شش ماه به طول انجامند به آن «هپاتیت حاد» و اگر طول مدت آن از شش ماه بیشتر باشد به آن «هپاتیت مزمن» گفته می‌شود.

وی افزود: امروزه هپاتیت یکی از مشکلات بهداشتی – درمانی عمده جهان است و با توجه به سطح بهداشت، سنت‌ها، عادات اجتماعی و میزان رعایت مسائل اخلاقی در شیوع، علل و نحوه انتقال انواع هپاتیت تفاوت قابل ملاحظه‌ای مشاهده می‌شود.

عوامل ایجاد کننده هپاتیت کدامند؟

علویان با بیان اینکه در طی سالیان متمادی، افراد بی‌شماری به انواع مختلف هپاتیت مبتلا شده‌اند و تعداد زیادی از آنها نیز به علت این بیماری، جان خود را از دست داده‌اند، افزود: عوامل مختلفی ممکن است موجب التهاب کبد شوند. در این میان، ویروس‌ها شایع‌ترین عامل ایجادکننده بیماری هپاتیت هستند. تا کنون حداقل شش نوع ویروس مسئول بروز انواع مختلف هپاتیت شناسایی شده‌اند که نامگذاری آنها طبق حروف الفبای انگلیسی صورت گرفته است. ویروس هپاتیت «آ»، «بی»، «سی»، «دی»، «ای» و «جی». هر کدام از این ویروس‌ها به گروه جداگانه‌ای تعلق داشته و بیماری که ایجاد می‌کنند ارتباطی با یکدیگر ندارند.

وی با بیان اینکه در دهه 1960 هپاتیت «B» و در سال 1973 ویروس هپاتیت «A» به درستی شناسایی شدند، افزود: این درحالی بود که معمای ویروس سوم تا مدت‌ها حل نشده بود، اما در سال 1989 ویروس هپاتیت «C» نیز شناسایی شد.

علائم و نشانه‌های هپاتیت

علویان همچنین اظهار کرد: اکثر بیماران مبتلا به هپاتیت ویروسی، علامتی دال بر بیماری ندارند و بیماری آنها با انجام آزمایش‌های روتین مشخص می‌شود. در تعدادی از بیماران نیز علائم حاد بیماری وجود دارد. باید توجه کرد که به دنبال تماس با ویروس مولد بیماری هپاتیت و پس از طی دوره‌ای که از هفته‌ها تا ماه‌ها متغیر است و «دوره کمون» یا «دوره نهفته» گفته می‌شود، علائم حاد ابتلا به هپاتیت ویروسی ظاهر می‌شوند.

وی با بیان اینکه علائم و نشانه‌های بیماری‌های کبدی کاملا متغیر است، گفت: علائم ابتلاء به این بیماری از یک حالت سرماخوردگی و شبه آنفلوانزا، بی‌اشتهایی، ضعف و بی حالی، احساس کسالت و تیره شدن ادرار و کم رنگ شدن مدفوع، خارش و سر درد تا یک حالت یرقان شدید، متغیر است. به این حالت «هپاتیت حاد» گفته می‌شود. این علائم خاص یک هپاتیت نبوده و در همه انواع هپاتیت‌ها دیده می‌شود. در 95 درصد موارد بیماری هپاتیت حاد علائم بیماری بصورت خود به خودی (و حتی بدون درمان) در مدت چهار تا شش هفته برطرف می‌شوند و ویروس نیز از بدن دفع می‌شود. در پنج درصد ابتلاء به ویروس هپاتیت «بی»، ویروس عامل بیماری در بدن فرد مبتلا باقی مانده و حالت ناقل ایجاد می‌شود.

علائم و نشانه‌های هپاتیت حاد عبارتند از :

- تغییر رنگ پوست و چشم‌ها به زردی (یرقان)

- پر رنگی ادرار (تیره شدن ادرار)

- بی‌رنگ شدن مدفوع (سفید شدن رنگ مدفوع)

- تهوع، استفراغ

- بی‌اشتهایی

- خارش بدن

- خستگی، بی‌حالی و کاهش توانایی در انجام فعالیت‌های روزانه