هرچند الگوهای غیرعادی آب‌وهوایی همیشه وجود داشتند؛ اما در یک اقلیم در حال تغییر، حوادث آب‌وهوایی شدید با تکرار بیشتری رخ می‌دهند. امسال نیز در اقصی‌نقاط دنیا این وضعیت را شاهد بوده‌ایم. اما اگر در منطقه شما دما افزایش یابد، آیا متوجه این موضوع خواهید شد؟ طبق پژوهشی که اخیراً در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده آمریکا به چاپ رسیده است، اغلب اوقات، پاسخ این سؤال خیر است. در این پژوهش، پژوهشگران بیش از دو میلیون پیام توئیتری را به‌منظور بررسی واکنش مردم به حوادث آب‌وهوایی بررسی کردند.

در حقیقت، این پژوهش پیشنهاد می‌دهد که مردم بعد از گذشت دوسال شرایط آب‌وهوایی شدید را عادی می‌بینند. این امر ممکن است منجر به دست کم گرفتن میزان گرمایش جهانی توسط مردم شود، باتوجه‌به اینکه در حال‌حاضر این موضوع باعث تغییرات شدید دما شده است. به‌عنوان مثال، اگر شما بعد از سال ۱۹۷۶ به‌دنیا آمده باشید، زمین در هر سال از زندگی شما از دمای میانگین قرن بیستم گرم‌تر بوده است.

فرانسیس سی.مور، نویسنده اصلی این پژوهش و استادیار دانشگاه کالیفرنیا، می‌خواست بداند که مردم چگونه براساس تجربیات گذشته، خود را با افزایش دمای شدید وقف می‌دهند. او در این‌باره گفت:

شما هرجای دنیا که بروید مردم در حال اظهارنظر درباره‌ی آب‌وهوا هستند. اما نوع آب‌وهوایی که آن‌ها درباره‌اش صحبت می‌کنند در هر مکان متفاوت است. این تفاوت به ما نشان می‌دهد که برای مردم آن منطقه چه نوع آب‌وهوایی غیرمعمول است.

این گروه پژوهشی پیام‌های پست‌شده در توئیتر بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ را تجزیه و تحلیل کردند که شامل داده‌های مکانی در آمریکا می‌شد؛ آن‌ها ۶۰ میلیون توئیت را که در آن‌ها به آب‌وهوا اشاره شده بود، پیدا کردند؛ سپس دمای محلی در زمان ارسال آن توئیت‌ها را با دمای پایه‌ای مقایسه کردند که درواقع دمای متوسط بین سال‌های ۱۹۹۰-۱۹۸۱ در همان مناطق و در همان زمان از سال بود.

دکتر مور گفت:

آنچه که ما به‌دنبال آن هستیم این است که: چگونه حجم توئیت‌ها درباره‌ی آب‌وهوا تغییر کرده است، و به‌خصوص تغییرات آن‌ها نسبت به تغییرات دما را بررسی کنیم.

دکتر مور و همکارانش دریافتند که اگر مردم شرایط آب‌وهوایی را تجربه کنند که به آن عادت ندارند (چه سرما و چه گرما)، در مورد آن شرایط زیاد توئیت می‌کنند. اما اگر منطقه‌ی مورد نظر در سال‌های اخیر این نوع دما را تجربه کرده باشد، حتی اگر آن شرایط آب‌وهوایی در مقایسه با دمای پایه بسیار شدیدتر باشد، مردم مایل به توئیت کردن درباره‌ی آن نیستند. در این حالت شرایط آب‌وهوایی سخت دیگر قابل‌توجه نبود.

به‌طورکلی، برای آمریکایی‌ها در یک مکان خاص فقط دو تا هشت سال طول کشید تا معیارهای ذهنی خود را نسبت به آنچه که شرایط آب‌وهوایی عادی است، وقف دهند. به‌عبارت دیگر، آن‌ها دیگر آن دما یا شرایط آب‌هوایی را شدید نمی‌دانستند. این گروه پژوهشی در این‌باره گفت:

تعریف «شرایط آب‌وهوایی عادی» باتوجه‌به شرایط اقلیمی متغییر به سرعت درحال تغییر است.

در چند دهه‌ی گذشته دمای تابستان‌ها به‌شدت افزایش پیدا کرده است

سیف ام.محمد، دانشمند پژوهشی ارشد در شورای پژوهش ملی کانادا، که در این پژوهش دخیل نبود گفت که این پژوهش محدودیت‌هایی دارد. او ادامه داد:

ما نمی‌دانیم که این توئیت‌ها چقدر نشان‌دهنده‌ی افکار عمومی هستند. زیرا گروه خاصی از مردم این توئیت‌ها را ارسال کردند که لزوماً نماینده‌ی گروه‌های بزرگتر مردم نیستند.

بااین‌حال، دکتر محمد گفت که این پژوهش یک تلاش اولیه خوب بود برای درک اینکه چگونه مردم تغییر اقلیم را ازطریق آب‌وهوای شدید درک می‌کنند. او افزود:

این موضوع به‌نوعی زنگ هشدار است که به ما می‌گوید ما این حوادث آب‌وهوایی غیرمعمول را در طول سال‌ها می‌بینیم و می‌توانیم به‌سرعت خودمان را با آن وقف دهیم.

این موضوع یادآور داستان ساختگی قورباغه‌ای است که اجازه می‌دهد درصورت حضور در یک دیگ پر از آبی که به آرامی درحال گرم شدن است، تا زمان مرگش در آن دیگ باقی بماند، اما باید به این موضوع توجه داشته باشیم که قورباغه‌ها درواقع اجازه نمی‌دهند که به این صورت بمیرند؛ بلکه آن‌ها از آن دیگ به بیرون می‌پرند.

پژوهشگران گفتند که اگر مردم دیگر آب‌وهوای شدید را شدید نبینند، این موضوع ممکن است تمایل آن‌ها را برای پشتیباتی از اقداماتی که در راستای جلوگیری از گرمایش جهانی انجام می‌شود، کاهش دهد. دانشمندان علوم اجتماعی به «پنجره فرصت» اشاره می‌کنند؛ مواقعی که رویدادهای شدید می‌توانند به مثابه‌ی محرک تغییرات اجتماعی عمل کنند.

کاتیا بروندیز، استادیار پژوهشی در دانشگاه ایالتی آریزونا، که در این پژوهش دخیل نبود در این‌باره گفت:

وقتی‌که مردم از چیزی جان سالم به‌در می‌برند که تهدیدآمیز یا حتی گاهی مرگبار است، این موضوع واقعاً نحوه‌ی تفکر آن‌ها درباره‌ی چیزی‌که قبلاً بود را تغییر می‌دهد و اغلب می‌تواند اقدامات آن‌ها را تحریک کند. 

الیزابت هیمن اینفیلد، استاد دانشگاه ماساچوست، که او نیز در این پژوهش دخیل نبود در این‌باره گفت:

دیگر حوادث شدید و مکرر آب‌وهوایی که با تغییر اقلیم، تشدید می‌شوند، مانند آتش‌سوزی و گردباد، می‌توانند در تحریک مردم به اقدامات پیشگیرانه موثرتر باشند.

حتی اگر ما به دماهای شدید و غیرمعمول عادت کنیم، ممکن است که هنوز هم اثرات آن را حس کنیم. دکتر مور و همکارانش از یک روش به‌نام تحلیل احساس برای تجزیه و تحلیل حالت‌ توئیت‌های مردم (حتی اگر توئیت آن‌ها درباره‌ی آب‌وهوا نبود) در مناطقی که در معرض افزایش دمای شدید قرار داشتند، استفاده کردند. (روش تحلیل احساس به‌دنبال کلماتی بامفهوم مثبت و منفی می‌گردد.) آن‌ها دریافتند مردمی که در معرض دمای شدید بودند امتیاز احساس منفی‌شان از حد متوسط بالاتر بود.