پيشتر ما هرگز تخته‌سنگ واقعي روي مريخ نديده بوديم كه بتوانيم اظهار كنيم آب يا باد مسئول جابه‌جايي آن است، اما در حال حاضر مدرك روشني براي حضور آب سطحي در اين سياره در دست داريم، بنابراين مي‌توانيم حجم آب اين محدوده را برآورد كنيم و اين واقعا شگفت‌انگيز است.تازه‌ترين فضاپيماي جستجوگر مريخ كه سازمان ملي هوانوردي و فضايي آمريكا (ناسا) آن را براي كاوش به اين سياره اعزام كرده، بتازگي موفق شده است تصاويري از يك صخره بزرگ ثبت كند كه از خاك اين سياره بيگانه بيرون زده است. دانشمندان مي‌گويند، اين صخره از نظر آنها شبيه بقاياي بستر يك نهر قديمي است، نهري روي اين سياره سرخ كه زماني در آن احتمالا آب جريان داشته است.صخره‌هاي به تصوير كشيده شده، شبيه تخته‌سنگ‌هاي شكسته از جنس ساروج بوده و ضخامت آنها حدود چهار اينچ است. شواهد نشان مي‌دهد اين صخره فرسايش پيدا كرده و سنگريزه‌هاي صاف و صيقلي اطراف كه به اندازه آب‌نبات هستند نيز به احتمال زياد حاصل فرسايش همين صخره‌هاست. دانشمندان كل اين مجموعه را از نظر گذرانده و به اين نتيجه رسيده‌اند اين تصوير صخره‌اي است كه با وجود آب به اين شكل درآمده است. اين جمع‌بندي از سوي پروفسور جان گروت‌زينگر محقق ارشد اين طرح از موسسه علوم و تكنولوژي كاليفرنيا ارائه شده است. نظر دانشمندان اين است كه تنها بحث وجود آب نيست، بلكه احتمالا موضوع يك نهر يا رود جاري در ميان است.دانشمندان مدت‌هاي مديد بر اين باور بودند كه زماني آب روي سياره مريخ جريان داشته است. رديابي‌هاي اين سفينه فضايي، دره‌هاي عميقي را نشان مي‌دهد كه بي‌ترديد حاصل فرسايش آبي است. در حقيقت، محققان به‌عمد اين منطقه را براي كار انتخاب كرده‌اند، چراكه اين منطقه شبيه محلي است كه در آن رودي از دل يك دره عميق گذر مي‌كرده است. شواهد نشان مي‌دهد گويا حق با اين محققان بوده است.جيم بل، دانشمند علم نجوم دانشگاه ايالتي آريزونا كه روي اين ماموريت كار مي‌كند، مي‌گويد: سنگريزه‌هاي گرد و ريگ‌هايي كه در اين تصاوير ديده مي‌شود، شبيه مناظري است كه شما هنگام قدم زدن اطراف يك نهر يا در يك دره با آنها برخورد خواهيد كرد. همه موارد، گوياي آن است كه قطعا آب روي اين سطح جريان داشته و احتمالا عمق آن تا قوزك پا يا حتي شايد تا زانو مي‌رسيده است. به عنوان مثال مي‌توان آن را به دشت‌هاي سيلابي خشك روي كره زمين تشبيه كرد.ساير محققان نيز با آنها هم عقيده هستند كه اين تصاوير، شواهد قانع‌كننده‌اي براي اثبات وجود آب سطحي در اين سياره است. پيتر دوران از دانشگاه الينويز شيكاگو مي‌گويد: سنگريزه‌هاي گرد اين صخره آنقدر بزرگ هستند كه نمي‌توان گفت با باد جابه‌جا شده‌اند يا باد آنها را صيقلي كرده است. وي ادامه مي‌دهد: پيشتر ما هرگز تخته‌سنگ روي مريخ نديده بوديم كه بتوانيم اظهارنظر كنيم آب يا باد، عامل جابه‌جايي آن بوده‌اند، اما اكنون دليل مشخصي براي وجود آب سطحي در اين سياره در دست داريم. لذا از اين پس مي‌توانيم حجم اين آب و ساير موارد را تخمين بزنيم و اين واقعا شگفت‌انگيز است.
ساير فضاپيماهاي مريخ، نشانه‌هايي از وجود آب در اين سياره را ثبت كرده‌اند، اما هيچ كدام از آنها شبيه اين مورد آخر نيست. اندرو نول، پروفسور علوم نجوم از دانشگاه هاروارد معتقد است: فضاپيماهاي اوليه مواردي را شاهد بوده‌اند كه مي‌توان آنها را به آب‌هاي زيرزميني مربوط دانست، اما آنها هيچ ارتباطي با يافته‌هاي اخير كه بر وجود آب سطحي تاكيد مي‌كنند، ندارند. پروفسور نول مي‌افزايد در گذشته روي مريخ اتفاقي افتاده كه امروز بسادگي شاهد آن نيستيم و اين اتفاق بدون‌شك، وجود چشمگير آب در اين سياره بوده است.البته كشف آب اهميت دارد، چراكه آب لازمه حيات است. ماموريت اصلي فضاپيماي مريخ جستجوي هر مدركي است كه بتواند حيات را در اين سياره توجيه كند. انتظار مي‌رود ماموريت اين فضاپيما حدود دو سال ديگر به پايان برسد.سازمان ملي هوانوردي و فضايي آمريكا (ناسا) اعلام كرده است، شواهدي يافته كه ثابت مي‌كند آب سطحي، سنگ‌هايي را كه در تصوير سمت چپ مشاهده مي‌كنيد، به اين صورت شكل داده است . تصوير سمت چپ، از طريق فضاپيماي كيوريوسيتي (كنجكاوي) مريخ گرفته شده است. براي مقايسه تصويري، صخره‌هاي سنگي كره زمين نيز در سمت راست ارائه شده است.
تبادل لینک هوشمند 