سالها پیش از ورود ماهواره ها برای تهیه تصاویر هوایی، یک داروساز آلمانی با ساخت دوربین عکاسی مینیاتوری و نصب آن به بدن کبوتران، اقدام به تهیه عکسهای هوایی کرد. امروزه با کمک فناوری های مختلفی از جمله ماهواره، بالن، پهپاد، انواع مختلف هواپیما و بالگرد تهیه تصاویر هوایی تسهیل شده است.اما دکتر «جولیوس نویبرونر» داروساز آلمانی در سال 1908 میلادی از یک روش ساده و خلاقانه برای تهیه عکس های هوایی استفاده کرده است.دکتر «نویبرونر» در سال 1903 میلادی کار دریافت و ارسال نسخه های دارویی بیمارستان مسلولین در نزدیکی شهر فرانکفورت را با کمک کبوتران نامه بر آغاز کرد و این پرندگان هر بار محموله ای به وزن 75 گرم را به بیمارستان انتقال می دادند.پس از یک دوره سه ساله، وی تصمیم گرفت از مسیر پروازی کبوتران عکسبرداری کند و اقدام به طراحی یک دوربین مینیاتوری کرد که مانند محموله دارویی قابلیت حمل توسط پرندگان را داشته باشد.چندین مدل چوبی دوربین با وزن 30 تا 75 گرم ساخته شد و کبوتران با این مدل ها تمرین داده شدند و مدل نهایی دوربین عکاسی مینیاتوری در سال 1908 میلادی ساخته شد و مورد استفاده قرار گرفت.این دوربین توسط هارنس (بست) و یک پوشش مخصوص به مقابل سینه کبوتران متصل می شدند؛ سپس پرنده به محلی در فاصله 100 کیلومتری محل زندگی منتقل شده و در هوا رها می شدند.کبوتر در مسیر پرواز به خانه در ارتفاع 50 تا 100 متری پرواز کرده و دوربین بطور خودکار اقدام به عکسبرداری از منطقه می کرد؛ تأخیر زمانی بین هر شات عکس نیز از طریق یک سیستم پنوماتیک کنترل می شد.طرح خلاقانه کبوتر - دوربین (Pigeon-Cam) با استقبال فراوان مردم مواجه شد و تصاویر هوایی تهیه شده توسط کبوتران علاوه بر حضور در نمایشگاه های بین المللی درسدن، فرانکفورت و پاریس طی سال های 1909 و 1911 میلادی، بر روی کارت پستال ها نقش بستند.این تصاویر هوایی جوایز متعددی از جمله جایزه ویژه نمایشگاه هوایی پاریس و نمایشگاه درسدن را به خود اختصاص داده و دکتر «نویبرونر» را به چهره جهانی مبدل کردند.
.: Weblog Themes By Pichak :.