دوستي با گياهان؛ راه‌ فرار از فلزات سمي

 

فلزاتي مانند نيكل، كادميوم و روي كه عدد اتمي بالايي دارند؛ اغلب در بدن انسان تاثيرات بسيار مخربي بر جا مي‌گذارند. ارمغان اين فلزات براي بدن، بيماري‌هاي بسيار جدي و مهلك است. جيوه، منگنز، سرب، قلع و... ممكن است از طريق غذا، آب، هوا يا حتي از طريق جذب پوستي وارد بدن شوند. در دنياي امروز خيلي بعيد به نظر مي‌رسد كه بتوان از اين فلزات اجتناب كرد، اما بايد به خاطر داشت كه فلزات جزو اولين و مفيدترين عناصري هستند كه توسط انسان كشف شده‌است.بسياري از فلزات سنگين در صنايع مدرن جايگاه خاصي را به خود اختصاص داده‌اند. يك اشتباه رايج در مبحث آلودگي فلزات اين است كه تمام آلاينده‌هاي فلزي را بدون توجه به دانسيته‌ (‌چگالي يا جرم مخصوص‌) آنها در رده فلزات سنگين و سمي جاي مي‌دهند. اين در حالي است كه تنها فلزاتي كه دانسيته‌اي بيشتر از پنج گرم بر سانتي‌مترمكعب دارند، جزو فلزات سنگين هستند. در واقع چگالي فلزات سنگين پنج برابر آب است.

تاثير فعاليت‌هاي انساني

در دنياي مدرن از بسياري فلزات سمي به شكل گسترده‌اي استفاده مي‌شود. به عنوان مثال فنيل مركوريك استات يك نوع قارچ‌كش است كه كاربرد نسبتا زيادي دارد يا تترا اتيل سرب كه يك ماده افزودني به بنزين است.حتي لامپ‌هاي كم‌مصرف استاندارد نيز حاوي2/5 ميلي‌ليتر جيوه است. توصيه مي‌شود در مكان‌هايي كه افراد به صورت طولاني‌مدت در آنها هستند، از اين لامپ‌ها استفاده نشود. در صورت شكستگي نيز به هيچ‌وجه نبايد به آنها دست زد يا هواي آن محدوده را مستقيما تنفس كرد. اگر به هر دليلي فلزات سنگين وارد خاك شود، ساده‌ترين تاثيري كه مي‌گذارد آن است كه مانع رشد گياهان مي‌شود.آلوده‌كننده‌هاي فلزي پس از آن كه وارد چرخه‌هاي طبيعي شوند، نمي‌توانند مانند ساير آلاينده‌هاي آلي از طريق شيميايي يا فرآيندهاي زيستي تجزيه شوند.پايداري فلزات سنگين در چرخه‌هاي طبيعي خطرناك است. به عنوان مثال سال 1953 تاثير انباشت بيولوژيك جيوه در ماهي‌هاي خوراكي فاجعه‌اي را در ژاپن رقم زد.

راه‌حل‌هايي ساده براي پيشگيري از مسموميت فلزات سمي

چنانكه ذكر شد، اجتناب از تماس با اين قبيل فلزات در دنياي امروز امكان‌پذير نيست‌، اما در هر صورت راه‌حل‌هايي نيز براي درمان مسموميت با فلزات وجود دارد. يكي از ساده‌ترين راه‌هاي معالجه و پيشگيري استفاده از گياهان است كه از قديم نيز مرسوم بوده است.دكتر غياث‌الدين جزايري در كتاب درمان گياهي خود مي‌نويسد گياهان مخصوصا سبزي‌ها و ميوه‌ها داروهاي كم‌‌ارزشي هستند كه اگر شما آنها را امتحان كنيد نه‌تنها ضرري نخواهيد كرد بلكه منافع زيادي نيز براي شما به ارمغان آورده خواهد شد، اما گياهان چگونه مي‌توانند از مسموميت با فلزات جلوگيري كنند‌؟ فرآيندي شيميايي است كه در آن يك تركيب شيميايي با يك يون فلزي تركيب مي‌شود و آن را به صورت محكم نگه مي‌دارد. اين فرآيند «‌كي‌ليت شدن‌» نام دارد. موادي كه چنين خصوصيتي دارد در درمان با مسموميت فلزات به كار مي‌رود.تحقيقات نشان داده كه پكتين يا ژلاتين گياهي كه در اغلب ميوه‌ها و سبزيجات وجود دارد، مي‌تواند در فرآيند «‌كي‌ليت شدن‌» فلزات سنگين و ساير آلاينده‌هايي كه در خون انسان مشاهده مي‌شوند‌؛ نقش موثري ايفا‌ كند. بدن انسان از اين طريق مي‌تواند براحتي آلاينده‌هاي مذكور را به وسيله مجاري ادرار دفع كند.سيب‌ سبز، كلم، موز، چغندر، انگور، هويج و مركبات بهترين منبع پكتين است. گشنيز يكي از بهترين مواد غذايي براي دفع فلزات سمي همچون جيوه، آلومينيوم و سرب از بدن است. دانشمندان بر اين باور هستند كه اين سبزي شگفت‌انگيز مي‌تواند از موانع خوني مغز براحتي عبور كند و فلزات سنگين و سمي را از آن خارج كند.دكتر روبرت اتكينز يك پزشك و كارديولوژيست مشهور است كه در فاصله سال‌هاي 1930 تا 2003 زندگي مي‌كرد. رژيم غذايي كه وي توصيه كرده بسيار در عالم طب شهرت دارد.وي معتقد است مصرف 400 ميلي‌گرم گشنيز در روز مي‌تواند به آساني و تنها در ظرف دو هفته فلزات سنگين و سمي را كه در بدن انباشته شده‌اند از بدن دفع كند. جعفري، سبزي ديگري است كه در دفع جيوه از بدن بسيار موثر عمل مي‌كند. بروكلي و انواع كلم‌ها نيز حاوي مقادير زيادي آنتي‌اكسيدان است. آنتي‌اكسيدان‌ها مي‌توانند توليد آنزيم‌هايي را كه از بدن سم‌زدايي مي‌كنند، افزايش دهند. غذاهاي غني از سولفور نظير پياز و سير در حذف سرب از بدن موثرند و به همين دليل است كه مصرف آنها در زمان آلودگي هوا و خصوصا وارونگي بشدت توصيه مي‌شود.گل كلم، تخم‌مرغ، جوانه گندم، بروكلي و هويج نيز غني از سولفوراست. اين مواد تاثير بسزايي در حذف فلزات سنگين از بدن بر عهده دارند. در عين حال آمينواسيدها عوامل «‌كي‌ليت شدن‌» طبيعي است.آمينواسيدها از پروتئين‌هايي نظير تخم‌مرغ و ماهي به دست مي‌آيند. تحقيقات نشان مي‌دهد كه محروميت از پروتئين‌ها باعث مي‌شود ميزان آنزيم‌هاي گوناگون كبد بشدت كاهش پيدا كند. بسياري از آنزيم‌هايي كه كبد توليد مي‌كند در دفع فلزات سمي از بدن نقشي حياتي دارند. دكتر جزايري در كتاب درمان گياهي كاسني، كاهو، انواع پونه، انديو‌ (‌نوعي كاسني‌) و ريواس را براي نوسازي سلول‌هاي كبدي توصيه كرده. بدن انسان تركيب شيميايي به نام آلفاليپوئيد اسيد را مي‌سازد.مقادير بسيار اندكي از اسفناج، بروكلي، نخود فرنگي، جوانه گندم، سبوس برنج و حتي گوشت حاوي اين تركيب است. دكتر لين پاتريك كه متخصص در زمينه طب طبيعي است و در زمينه درمان از مسموميت فلزات سنگين تحقيقات گسترده‌اي انجام داده است، مي‌گويد كه آلفاليپوئيد اسيد مي‌تواند از موانع خوني و مويرگي مغز عبور كند و فلزات سنگين را به دام بيندازد و در نهايت آنها را دفع كند.دكتر پاتريك معتقد است با همين تركيب شيميايي مي‌توان جلوي بسياري از تخريب‌هاي سلولي گسترده را در مغز گرفت.

آلومينيوم‌؛ يك مورد استثنا‌

 

آلومينيوم يك يون مثبت سه ظرفيتي است كه در بافت‌هاي اغلب حيوانات و گياهان وجود دارد. حتي آب‌هاي طبيعي نيز مقاديري از اين فلز را در خود دارند. آلومينيوم سومين عنصر غالب و فراوان‌ترين فلزي است كه در پوسته زمين وجود دارد. جالب است كه آب تصفيه شده شهري نيز اغلب، غلظت‌هاي بيشتري از اين ماده را در خود دارد چرا كه اغلب از آلومينيوم براي تصفيه آب استفاده مي‌كنند. به دليل واكنش‌پذيري بالا، اين عنصر معمولا در طبيعت به صورت تركيب با عناصر ديگر يافت مي‌شود.آلومينيوم يك فلز سنگين نيست، اما به آساني از طريق مواد افزودني غذاها، داروهاي ضد‌اسيد معده، آسپرين‌هاي بافر، داروهاي قابض، بكينگ پودرها، اسپري‌هاي بيني، واكسن‌ها، آلومينيوم فويل‌ها و ظروف غذاي آلومينيومي وارد بدن مي‌شود. مقادير ناچيز آلومينيوم در رژيم‌هاي غذايي جاي نگراني ندارد، اما از طرفي مسموميت به آن نيز شايع و خطرناك است. اين عارضه اغلب در بيماراني كه خون آنها دياليز مي‌شود، شايع است. دانشمندان، آلومينيوم را فلزي مي‌دانند كه بالقوه مي‌تواند سمي باشد. مسموميت با آلومينيوم منجر به سه اختلال عمده خواهد شد‌: بيماري‌هاي استخواني، اختلال‌هاي مغزي و عصبي و در نهايت كم‌خوني. بدن انسان روزانه بين پنج تا ده ميلي‌گرم از اين عنصر را به طرق مختلف دريافت مي‌كند. در افرادي كه كليه‌هاي آنها عملكرد عادي دارد، ميزان سروم آلومينيوم معمولا كمتر از شش ميكروگرم در ليتر است.





تاريخ : جمعه 6 بهمن 1391برچسب:, | | نویسنده : مقدم |