با وجود تلاش برای ثبت دقیق زمین‌لرزه‌ها و پس‌لرزه‌ها در کشور، پروژه نصب لرزه‌نگار پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله در جاسک از سال 1389 تا کنون بلاتکلیف مانده است.

 دکتر انوشیروان انصاری، رییس مرکز ملی شبکه لرزه‌نگاری باند پهن ایران، در نشست ارائه گزارش نهایی بررسی زلزله 21 اردیبهشت‌ماه بشاگرد با اعلام این مطلب گفت: متاسفانه ثبت زلزله بشاگرد با نزدیکترین لرزه‌نگار ما در 300 کیلومتری آن در بندرعباس و لرزه‌نگار دیگری در چابهار انجام شد که برای ثبت پیش‌لرزه‌ها و پس‌لرزه‌های چنین زلزله‌ای کافی نبود.

به گفته وی پروژه نصب لرزه‌نگار این پژوهشگاه در جاسک تا کنون 80 درصد پیشرفت فیزیکی داشته است و با وجود رایزنی‌های بسیار با استانداری و سازمان مسکن استان هرمزگان سه سال است که برای تأمین هزینه کمتر از پنجاه میلیون تومان، ساخت آن نیمه کاره رها شده است؛ وضعیتی که برای مراکز لرزه‌نگاری دیگر این پژوهشگاه در نقاط مختلف کشور، یکسان است.

وی در توضیح وضعیت زمین‌لرزه شهرستان بشاگرد گفت: این زلزله دو پیش‌لرزه اصلی داشت که پیش‌لرزه‌ها و پس‌لرزه‌های آن از روز پنج‌شنبه(یک روز پیش از زلزله اصلی) تا 10 روز پس از آن توزیع شده بود.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله ادامه داد: پس لرزه ها در این 10 روز نرخ کاهشی داشت؛ تا اینکه پس‌لرزه 5/5 ریشتری که در دو روز آخر این بازه اتفاق افتاد، کمی مردم ناحیه را نگران کرد.

شواهد ژئوتکنیکی نشان از وقوع زلزله‌های تاریخی در این ناحیه دارد

دکتر انصاری درباره مسائل ژئوتکنیکی این زلزله نیز توضیح داد: بر اثر زلزله کوهی در 10 کیلومتری جنوب ایرر ریزش کرده بود و بلوک‌های سنگی بزرگی به پایین پرتاب شده بود که وجود بلوک‌های قدیمی‌تر در منطقه از وقوع زلزله‌های تاریخی در سال‌های دور در این منطقه حکایت داشت.

رئیس مرکز ملی شبکه لرزه‌نگاری باند پهن ایران با اشاره به ترک‌ها و خرابی‌های راه‌های این ناحیه اظهار کرد: شیروانی‌های راه‌های ساخته شده در منطقه ناپایداری‌هایی را نشان داده که باعث تخریب جاده شده بود البته چون شتاب زلزله بالا نبوده است این تخریب در حد ترک‌هایی در سطح جاده بود.

به گفته وی گسیختگی‌های سطحی نیز در نواحی خاصی از منطقه زلزله زده دیده ‌شده که در روستاها و خانه‌ها نیز اتفاق افتاده و خرابی‌هایی نیز به بار آورده است.

مردم به بناهای تخریب‌نشده در زلزله اعتماد نکنند

رئیس مرکز ملی شبکه لرزه نگاری باند پهن ایران درباره سازه‌های بناهای موجود در منطقه نیز توضیح داد: این منطقه نیز مانند بسیاری از شهرها و روستاهای کشور، خانه‌های خشت و گلی زیادی داشت که بیشتر خرابی‌ها و تلفات معمولا در این نوع سازه ها اتفاق می افتد. البته به دلیل پیش لرزه ای که اتفاق افتاده بود مردم آگاه شده بودند که این تلفات را کم کرده بود.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله گفت: در مورد سازه ها آنچه که در زلزله های اخیر یعنی در بوشهر و ورزقان مشترک بود، آسیب دیدن ساختمان هایی با کاربری مهم بود که جای تأسف دارد.

به گفته وی حتی در ساختمان‌هایی که شناژدار ساخته شده بودند، اجرای نامناسب این شناژها خرابی‌هایی را به بار آورده بود چرا که شناژهای این ساختمان‌ها (افقی و عمودی) به درستی به جایی متصل نشده بودند.

انصاری تأکید کرد: مهم‌ترین توصیه در این مواقع باید اعتماد نکردن به ساختمان‌های آسیب ندیده باشد. چون بسیاری از سازه هایی که در زلزله اصلی آسیب ندیدند در پس‌لرزه‌ها خراب شده‌اند. ممکن است سازه‌ها در زلزله جان ساکنان را حفظ کنند اما این به معنی آسیب ندیدن و خرابی پنهان سازه نیست.

رئیس مرکز ملی شبکه لرزه نگاری باند پهن با اشاره به اینکه در کشورهای دیگر تمام بناها پس از زلزله بازبینی شده و میزان خسارت آنها برآورد می‌شود، اظهار کرد: در کشور ما متأسفانه از خرابی و میزان خسارت و یا امن بودن سازه‌ها برای سکونت گزارشی تهیه نمی شود و سازه هایی که آسیب ندیده اند به گمان اینکه کاملا سالم هستند، به حال خود رها می شوند.